انسان و اسطوره هایش (به سوی شناخت ناخودآگاه)

اسطوره یکی از مبهم‌ترین، ناشناخته‌ترین و تاریک‌ترین عرصه‌های دانش و فرهنگ بشری است. اسطوره و خاستگاه آن که نهاد و نهان آدمی است، حوزه‌ایست پیچ‌درپیچ و بغرنج و دارای ابعاد گوناگون، ازاین‌رو کاویدن و پژوهیدن در این عرصه کاریست بس دشوار. تأثیر یافته‌ها و دریافته‌های انسان‌های دیرینه از جهان پیرامون در نهانخانه و ژرفای جان آدمی، خمیرمایه و مصالح اولیه تکوین و تکامل اسطوره را پدید آورده است. اسطوره‌ی آغازین گونه‌ای اندیشه‌ی بشری و حاصل تلاش و کوشش‌های خودجوش انسان‌هاست که اقوام بشری در گذر زمان هاله‌ای رازآمیز از خواب و خیال و آرزوهای دور و دراز بر گرداگرد آن تنیده‌اند. روان‌شناسان بر این باورند که دوران جهان‌بینی اسطوره‌ای به‌علت دیرپایی بیشترین تأثیر را در شکل‌گیری منش و کنش آدمی به جای گذاشته و رد پای این دوران را در تکوین عناصر پیدا و ناپیدای شخصیت انسان امروزی می‌توان دید.