#
#

اسلام و مدرنیته

(اسلام،قرن 20م،تجددگرایی (اسلام)،تجدید حیات فکری اسلام)
نویسنده: عبدالمجید شرفی
مترجم: مهدی مهریزی
222,000
برای خرید وارد شوید
مشخصات
تعداد صفحات 234
شابک 9786004563451
تاریخ ورود 1403/04/21
نوبت چاپ 1
سال چاپ 1403
وزن (گرم) 262
قیمت پشت جلد 222,000 تومان
کد کالا 135394
مشاهده بیشتر
درباره کتاب
مدرنیته (تجدّد/ نوگرایی) مجموعه‌‏ای از مناسبات و ویژگی‌‏های تمدّنی جدید است که در اروپا و امریکای شمالی پدید آمد، این پدیده از قرن هفدهم و یا هجدهم میلادی، هم‌زمان با عصر روشنگری، سربرآورد. رابطه‌ی دین و به‌خصوص اسلام با این پدیده، از دغدغه‌‏های متفکران اسلامی بوده است؛ دغدغه‌‏ای بجا و البته ضروری. تحوّلات علمی و سپس صنعتی مغرب‌زمین، مسلمانان را با پرسش‌‏هایی جدّی از این دست مواجه کرده است، از قبیل اینکه چگونه می‌‏توان با وجود این‌همه پیشرفت دین‌دار بود؟ با رشد روزافزون علم چه نیازی به دین وجود دارد؟ آیا می‌‏توان میان علوم جدید و دین سازگاری و سازش برقرار کرد، یا هر‌یک حوزه‌‏ای جداگانه در زندگی دارند؟ آیا هر‌یک رسالتِ تاریخی ویژه‌ای دارند؟ این‌‏ها و پرسش‌های متعدد دیگر متفکران را به مطالعه‌ی رابطه‌ی این دو مقوله و مسائل پیرامونی‏شان واداشته است. عبدالمجید شرفی در اسلام و مدرنیته با نگاهی ابتکاری به مقوله‌ی دین و مدرنیته می‌پردازد. کتاب در یک مقدمه، دو بخش و یک خاتمه سامان می‌‏گیرد. در مقدمه، از دو مفهوم اسلام و مدرنیته و رابطه‌ی آن‌ها بحث شده است. نویسنده در توضیح مفهوم اسلام، سه مقوله را از هم جدا می‌کند: نصوص دینی، برداشت متفکران اسلامی و فرهنگ مسلمانان. بخش نخست کتاب، که در واقع بنیان این اثر است، در پنج فصل به تأثیر مدرنیته بر یکی از پنج شاخه‌ی اصلی از علوم اسلامی یعنی کلام، تفسیر، حدیث نبوی، فقه و اصول فقه پرداخته است. بخش دوم کتاب، با عنوان «اسلامی‌کردن مدرنیته یا مدرن‌سازی اسلام»، دو مسئله‌ی جدّی در دوره‌ی تحولات را به بحث می‌‏گذارد: مسئله‌ی حکومت و مسئله‌ی زن.
بخشی از کتاب
ارزش‌‏هایی که ذیل عنوان کلی توسعه قرار می‌گیرند سبب شدند که مجرای اصلی توجه به زن از شئون دینی و فقهی به‌سوی پیشرفت‌‏های اقتصادی تغییر کند. اندیشمندان به‌ناچار در پی نقض ادلۀ ایده‌ای برآمدند که آموزش زنان را تنها در مسائل دین و تدبیر منزل خلاصه می‌‏کرد. همچنین به رد ادلۀ کسانی پرداختند که زن را از نگاه غریبه دور می‌‏داشت و اجازۀ اختلاط با مردان را به وی نمی‌‏داد. اهتمام به قانع کردن معاصرانِ خود بر اینکه حضور اجتماعی زن و مشارکت وی در حیات جمعی سودمند است بُعد جدید و مثبت در اندیشۀ این متفکران بود. حال فرقی نمی‌کرد پیامدهای بیرون رفتن از منزل چه باشد، زیرا بهایی که مسلمان می‌‏پرداخت و نتایجی که به دست می‌‏آورد، بسیار کمتر از تباهی امت بود، اگر بر وضعیت گذشته باقی می‌ماند و آن را می‌پذیرفت.
نظرات کاربران
افزودن نظر

هنوز هیچ دیدگاهی ثبت نشده است