توفان

دست و پا می‌زنم که زندگی‌ام تغییر نکند. خطر را اطرافم احساس می‌کنم. احساس می‌کنم برای رام کردنم، برای محدود کردن آزادی‌ام، دسیسه‌ای، نقشه‌ای مرموز چیده‌اند. نمی‌خواهند تکان بخورم و می‌خواهند راه‌های فرارم را ببندند. نمی‌خواهم فراموش کنم کیستم و چرا به این‌جا آمده‌ام. نمی‌خواهم با حرف‌های زیبا، با سرودهای روحانی، مرا خواب کنند. نمی‌خواهم احساسات خوب به من عاریه بدهند. من مهربان نیستم. من دیوم، همین و بس.