درباره کتاب
کتاب پیش رو همان‌گونه که از عنوان آن مشخص است، اثری فلسفی برای کسانی است که به‌تازگی در مسیر فلسفه پا گذاشته‌اند.
این کتاب اثری است برای معرفی اجمالیِ متفکران بزرگ و ایده‌های ژرف.
احتمالا در غوغای جهانِ امروز و غلیانِ نیازهای مختلف و غلبه‌ی هزاران محتوای رنگارنگ و جذاب، وقتی با کتاب یا محتوایی فلسفی سروکار پیدا می‌کنید، با خود می‌گویید:
چرا فلسفه؟
1. در میان پراکندگیِ نظرها و اندیشه‌ها در عرصه‌ای که ابتذال چه‌بسا به ارزش بدل شود و «حقیقت» در پستو بماند، فلسفه زمینه‌ی مشترکی را برای ارج‌نهادن به حقیقت در پسِ تنوعِ چشم‌اندازها و تشخیص سره از ناسره فراهم کرده و انسان را در جست‌وجوی حقیقت راهبری می‌کند.
۲. روشن است که پهنه‌ی وسیع علم و معرفت از آغاز تا کنون با مواجهه‌ی آرای متضاد و شجاعتِ اندیشمندان در بیانِ ایده‌های نو در مسیر بالندگی و رشد قدم گذارده و فلسفه در این جهت همواره ابزاری برای ابراز دیدگاه‌ها و بسط آن بوده است، حتی اگر مخالفانی برای آن دیدگاه‌ها پیدا شده باشد.
۳. از همین روست که فلسفه با توصیه به اینکه «جرئت اندیشیدن داشته باش» انسان را به وارسی زندگی، خود و جهانِ خود برمی‌انگیزاند و همچون مربی‌ای قاطع و سخت‌گیر، او را به یافتنِ رقیبان سرسخت دعوت می‌کند تا پرسش‌های مهم و جدی خود را به بحث بگذارد و به‌راستی در راه پویاییِ اندیشه چه چیزی مهم‌تر از «پرسش‌گری» می‌تواند سکان‌دارِ کشتیِ معرفت در تلاطم‌های موجود باشد.
بخشی از کتاب
رواقیون به‌جای اینکه مانند اپیکوریان آزادی را توانایی جور دیگری عمل کردن تصور کنند، آن را توانایی عمل کردن بدون قیدوبند خارجی تعریف می‌کنند. این مفهوم از آزادی به سازگارگرایی مشهور است، زیرا معتقد است که در قید علت بودن با آزاد بودن سازگار است.
اپیکتتوس بر این باور بود که عقلانیت انسان را قادر می‌سازد با لوگوس یکی شود. ما بیش از هر چیز دیگری در طبیعت قادریم از جنبه‌ی مادی طبیعتِ خود فراتر رویم. بدن‌های ما موانعی خارجی هستند. مانند الاغ‌هایی که بار سنگینی بر دوش دارند، بدن‌های ما نیز بار احساسات، ترس، خشم، غم و لذت را به دوش می‌کشند که همه‌ی این‌ها سبب می‌شود رفتار عقلانی نداشته باشیم. برای آزاد بودن، باید بر چیزی تمرکز کنیم که در کنترل ما است؛ یعنی اندیشه‌های عقلانی.
ممکن است شخصی شما را زندانی کند و بدنتان را به بردگی بگیرد، ولی هرگز نمی‌تواند ذهن شما را اسیر کند. اپیکتتوس این سخن را از روی تجربه‌ی شخصی‌اش می‌گوید. او پس از رهایی از بردگی به این نتیجه رسید که امیال مربوط به بُعد فیزیکی وجود، ما را اسیر کرده‌اند. ما با قدرت اراده می‌توانیم آن امیال را کنار بگذاریم و به آزادی الهی دست یابیم. راز آزادی در این است که تنها آن چیزی را بخواهیم که در کنترل ما است. اپیکورس نوشت: «تنها راه سعادت این است که دست از نگرانی درباره‌ی چیزهایی که فراتر از قدرت اراده‌ی ما هستند برداریم.»
نظرات کاربران
افزودن نظر
هنوز هیچ دیدگاهی ثبت نشده است
کالاهای مرتبط
