معجزه

ما از هر کارى که مى‌کنیم نتیجه‌اى مطلوب را انتظار داریم. گیلبرت کیث چسترتن پیش از هر خطابه‌ى خود، خدا را شکر مى‌کرد. بدین‌سان، او از جادوى سپاس و امتنان بهره مى‌برد و از خطابه‌ى خویش نتیجه‌اى عالى مى‌گرفت. حتما تو نیز گاهى، پیش از انجام کارى، پیش خود فکر کرده‌اى: «امیدوارم این کار نتیجه‌بخش باشد،» یا «امیدوارم به نتیجه‌اى عالى منتهى شود،» یا «امیدوارم شانس بیاورم.» همه‌ى این فکرها از جنس امید است؛ امید نتیجه‌اى خوب و عالى براى کار یا برنامه‌اى؛ اما زندگى براساس شانس و بخت و اقبال جریان ندارد. قوانین حاکم بر جهان، نظمى ریاضى‌وار دارند، مى‌توانى روى این قوانین حساب کنى! ... تو هرگز با این امید که جاذبه‌ى زمین تو را روى زمین نگه دارد، به سروقت کارهاى روزانه‌ى خود نمى‌روى. تو مى‌دانى که احتمال آن نیست که تو در هوا شناور شوى، و قانون جاذبه هرگز از کار نمى‌افتد. اگر از کارهاى خود توقع نتایج عالى دارى، بنابراین، باید قانونى را به کار بگیرى که بر نتایج کارها حکم مى‌راند ـ قانون جذب. منظور آن است که باید فکرها و احساسات خود را به کار بگیرى تا نتایج عالى را جذب زندگى خود کنى. بهترین راه انجام این کار، آن است که پیشاپیش سپاسگزار نتایج عالى کارهاى خود باشى.