تاریخ کتابخوانی

تنها چند سده پس از اختراع خط و نوشتن، یعنی چیزی در حدود شش‌هزار سال پیش، در گوشه‌ی فراموش‌شده‎ای از میان‎‌رودان (بین‌النهرین)، شمار اندکی که توانایی سر‌در‌آوردن از کلمات نوشته‌شده را داشتند، «محرر» و نه خواننده نام گرفتند. علت این امر شاید آن بود که تأکید کمتری بر بزرگ‌ترین موهبت و استعداد آنان گذاشته شود که همانا توان دستیابی به بایگانی خاطرات بشری و نجات صداهای نیاکان ما از دل گذشته‌ها بود. از همان ایام قدیم، توانایی خواندن، انواع واهمه‌ها را در جوامع آنان خلق می‌کرد، چون این جمع قادر بودند پیامی از گذشته‌ها را دوباره زنده کنند؛ می‌توانستند در هنگام خواندن متون، فضایی مرموز و سرّی پدید آورند که هیچ‌کس دیگری به آن راه نداشت و قادر بودند دنیا را دوباره معنا و تفسیر کنند و علیه بی‌عدالتی‌ها به پا خیزند و تمام این کارها صرفا با خواندن چند صفحه تحقق می‌یافت. ما خوانندگان قادر به انجام این معجزات هستیم و همین امکان شاید بتواند نجات‌بخش ما از ذلت و حماقتی باشد که به نظر می‌رسد خیلی از مواقع به آن محکوم شده‎ایم.
آلبرتو مانگوئل که یکی از نویسندگان و منتقدان ادبی برجسته‌ی زمان ما است و به‌دلیل عشق و ارادت خود به کتاب‌ها و کتابخوانی شهرت جهانی یافته است، در کتاب حاضر تلاش می‌کند از طریق بررسی تاریخ خواندن و تاریخ عجیب و شگفت‌انگیز پیشرفت خواننده از الواح گلی تا کتاب‌های چاپی امروزی؛ نقشه‌ی جهان عینی‌ ما را ترسیم کند.