یک نوکر و دو ارباب

«یک نوکر و دو ارباب» نمایشنامه‌ای بسیار جذاب از کارلو گولدونی است که در قرن هجدهم می‌زیست و او را مولیر ادبیات نمایشی ایتالیا خوانده‌اند. او که به سنت خانواده قرار بود پزشک شود، در نوجوانی به‌واسطه‌ی همراهی با یک گروه نمایشی جذب تئاتر شد. در طول عمر به روایتی بیش از دویست اثر نمایشی، اپرا و... نوشته است. اما آنچه او را مشهور و نامش را ماندگار ساخته است، کمدی‌های اوست که در سنت کمدی دلارته ایتالیا جای می‌گیرند. او را اصلاحگر تئاتر ایتالیا نیز دانسته‌اند که عناصر طبیعت‌گرایانه را وارد تئاتر این کشور کرده و دریچه‌‌ای تازه بر نمایش‌های واقع‌گرایانه گشوده است. «یک نوکر و دو ارباب» نیز در همین دسته جای می‌گیرد، یک کمدی واقع‌گرایانه که سادگی همدلی برانگیز و هنرمندانه‌اش یکی از ویژگی‌های آن محسوب می‌شود. این نمایشنامه‌ اگرچه داستانی به‌ظاهر عجیب دارد اما به‌شکلی جذاب و ملموس در متن جا افتاده است. ماجرای یک نوکر که به‌شکلی اتفاقی توسط دو ارباب استخدام می‌شود و حالا مجبور است به هردوی آن‌ها خدمت کند و همین مسئله زمینه‌ساز اتفاقاتی طنزآمیز می‌شود. اما نکته‌ی جالب در این میان دو ارباب هستند؛ دو اربابی که در گذشته عاشق یکدیگر بوده‌اند، اما دست تقدیر موجب جدایی آن‌ها شده بود. حالا به‌واسطه‌ی داشتن یک نوکر مشترک، پس از سال‌ها جدایی، بهانه‌ای برای ارتباط مجدد پیدا کرده‌اند. رفت‌وآمد نوکر به خانه‌ی این دو ارباب و سایه‌انداختن گذشته‌ی عاشقانه‌ی آن‌ها بر جذابیت موقعیت‌های کمیک این نمایش می‌افزاید و مخاطب را تا انتها با خود همراه می‌کند. از ویژگی‌های کتاب حاضر پسین گفتار یدالله‌آقا عباسی است که علاوه‌بر آشنا ساختن مخاطب با کارلو گولدونی و شاهکارش «یک نوکر و دو ارباب»، به کمدیا دلارته و جایگاهش در ادبیات نمایشی ایتالیا و نیز نقش اصلاحگرانه کارلو گولدونی در این سبک نیز پرداخته است.