دیگو آرماندو مارادونا

کلارین، پرفروش‌ترین روزنامه‌ی آرژانتین، در روز ۲۶ نوامبر ۲۰۲۰ با این تیتر منتشر شد: «دیگر کسی مانند او وجود نخواهد داشت.» در کنار این جمله‌ی کوتاه، عکسی از دیه‌گو مارادونا، در لحظه‌‌ی فتح جام جهانی ۱۹۸۶، منتشر شده بود. بله، مارادونا درگذشته بود و این اتفاق بزرگ، هری هریس، نویسنده‌‌ی سرشناس انگلیسی را واداشت تا درگیر نوشتن کتابی درباره‌ی او شود. کتاب هریس در ابتدای سال ۲۰۲۱ به چاپ رسید و اولین کتابی شد که بعد از درگذشت مارادونا، درباره‌ی او نوشته شده است. هریس در این کتاب به مرور روزهای پایانی زندگی مارادونا می‌پردازد؛ مرور حوادثی تلخ، از جمله اینکه اعضای خانواده‌اش او را تنها گذاشتند، مصرف قرص‌های ضدافسردگی قلبش را ضعیف کردند و یا اینکه یک هفته قبل از فوتش روی زمین افتاد و در نهایت به‌خاطر جراحت ناشی از این اتفاق درگذشت. هریس به تاثیر خبر درگذشت مارادونا بر آرژانتین، ناپل، مطبوعات جهان و بزرگان دنیای فوتبال نیز می‌پردازد اما قسمت اصلی کتاب، بازگوکردن اتفاقاتی‌ست که در بازی معروف آرژانتین- انگلیس، در یک چهارم نهایی جام جهانی ۱۹۸۶، رخ داده است. در بخش‌های اختصاص‌داده ‌شده به این مسابقه، نویسنده روایت‌های کمتر شنیده‌ شده‌ای را با مخاطب درمیان می‌گذارد و به توصیف دو گل مارادونا از نگاه بازیکنان انگلیس می‌پردازد. دوره‌ی حضور مارادونا در بارسلونا، ناپل و سویا نیز از بخش‌های دیگر کتاب هستند.کتاب «دیه‌گو آرماندو مارادونا» گزارشی‌ست از یک زندگی پر فراز و نشیب و مرگی غم‌انگیز و البته تأییدی بر جمله‌‌ای که این اسطوره‌ی آرژانتینی زمانی به یکی از دوستان خود گفته بود:«اگر پسر خوبی بودم و از خودم مراقبت می‌کردم، تصور کن چه بازیکنی می‌توانستم باشم.» روزنامه‌ی کلارین در تاریخ ۲۶ نوامبر ۲۰۲۰ با خبر پیوستن دیه‌گو مارادونا به انسان‌های گذشته منتشر شد؛ اما اعلامیه‌ی ترحیمی که همین روزنامه در صفحه‌ی آخرش برای او منتشر کرد، واقعیت این خبر را بهتر بازگو کرد: «مارادونا در زمان حال وجود دارد؛ حتی اگر مجبور باشید برای نوشتن درباره‌ی کسانی‌که مرده‌اند از افعال ماضی استفاده کنید.»