فریدر و مامان بزرگ باهم داد می زنند!

فریدِر داد می‌زند و دامن مامان‌بزرگ را می‌کشد: «مامان‌بزرگ، مامان‌بزرگ! بیا همدیگر را واقعا دوست داشته باشیم!»
مامان‌بزرگ بلند می‌گوید: «خیلی خب حالا! دامنم را ول کن، وروجک! می‌بینی که کار دارم.»
فریدِر، این پسر تخس، هرازگاهی یک فکر بکر به ذهنش می‌رسد، رنگ کردن اتاق با مارمالاد قرمز یا شکافتن جوراب مامان‌بزرگ، و مامان‌بزرگ حسابی عصبانی می‌شود.
بااین‌حال، آن‌ها همدیگر را دوست دارند. آخه مامان‌بزرگ این‌جوری است. چون فریدِر هم این‌جوری است.
ماجراهای فریدر و مامان‌بزرگ تمامی ندارد!
مادربزرگی که همپای خوبی برای شیطنت‌های نوه‌اش است.