زام زام هستم از هپروت

تا پیش از آنکه بروم توی دلِ نهنگ، فکر می‌کردم هپروت یعنی دنیای بی‌خیال‌ها و رؤیاباف‌ها. از آن خطرناک‌تر، فکر می‌کردم هپروت بوی دود می‌دهد. اما روزی که زام‌زام را دیدم، همه‌چیز برایم دگرگون شد. فهمیدم ماجرا از همان‌جا شروع می‌شود. فهمیدم یک دوست خوبِ فرازمینی چقدر می‌تواند به تو نزدیک باشد و از تو دور. کمی‌بعد، بی هیچ تابلوی هشداردهنده‌ای افتادم توی دام. هم خودم، هم یارا، کسی که دوستش دارم. بله، افتادم توی دام پاگوش‌ها. پاگوش‌ها آن‌قدر خطرناک‌اند که پیشنهاد می‌کنم اصلا نزدیکشان نشوید. امیدوارم خودم زنده بمانم و بتوانم داستانِ این کتاب را تا ته برایتان تعریف کنم.