تذکره الاولیاء

نقل است در شبانروزی چهارصد رکعت نماز کردی و بر خود لازم داشتی. گفتند درین درجه که تویی چندین رنج است؟ گفت نه راحت در حالِ دوستان اثر کند و نه رنج، که دوستان فانی صفت‌اند؛ نه رنج در ایشان اثر کند و نه راحت. نقل است که در پنجاه سالگی گفت که تا اکنون هیچ مذهب نگرفته‌ام اما از هر مذهبی آنچه دشخوارتر است بر نفس اختیار کردم و امروز که پنجاه‌ساله‌ام نماز کرده‌ام و هر نمازی غسلی کرده‌ام. نقل است که یکی به نزدیکِ او آمد؛ عقربی دید که گِرد او می‌گشت. قصدِ کشتن کرد. حلاج گفت دست از وی بدار که دوازده سال است تا او ندیم ماست و گِرد ما می‌گردد.