تالار آیینه

امیرحسن چهل‌تن در نهم مهرماه 1335 در شهر تهران به دنیا آمد. «در خانواده‌‌ای دست‌به‌دهن بزرگ می‌شود، در برخورد با هراس‌های اجتماعی و فقر اقتصادی زخمی تازه برمی‌دارد.» (میرعابدینی، 1387، ص 464) شاگرد ممتاز رشته‌ی ریاضی که شعر می‌گفت و از دوستی که پدرش کتاب‌فروشی داشت کتاب قرض می‌گرفت. در هجده‌سالگی برای ادامه‌ی تحصیل در رشته‌ی مهندسی برق وارد دانشگاه شد و در دوران دانشجویی دو مجموعه داستان کوتاه منتشر کرد: صیغه‌(1355) و دخیل بر پنجره‌ی فولاد (1357).
او در کتاب پیش رو به روایت داستانی با محوریت پنج زن پرداخته، زنانی که هر یک رازی سربه‌مهر دارند و هر بخش کتاب یکی از آن‌ها را به‌طور ویژه مورد توجه قرار داده است. چهل‌تن با به‌تصویرکشیدن برخورد آنچه در جامعه و آنچه در خانه رخ می‌دهد، نمایی از تقابل ذهنیت زنانه آفریده و در بستر تاریخی دوران قاجار، تصویر زنان اشراف این عصر را به تماشا گذاشته است. تصویری که دردها، دل‌مشغولی‌ها و آرزوهای آنان را نیز ترسیم می‌کند.