رومئو و ژولیت

رومئو و ژولیت تراژدی نوشته‌شده توسط ویلیام شکسپیر در اوایل کار اوست که در مورد دو عاشق ناکام است. این نمایشنامه یکی از محبوب‌ترین نمایشنامه‌های شکسپیر است. رومئو و ژولیت کششی به داستان‌های عاشقانه‌ی دوران باستان دارد. درون‌مایه‌ی اثر براساس داستانی ایتالیایی است، که به‌صورت شعر با نام تاریخ باستانی رومئو و ژولیت توسط ارتور بروک در سال ۱۵۶۲، و به‌صورت نثر در سال ۱۵۹۱ توسط ویلیام پینتر نوشته شدند. شکسپیر از هر دو اثر استفاده کرد، ولی برای گسترش داستان، شخصیت‌های مکمل داستان به‌خصوص مرکوتیو و پاریس را دچار تغییراتی نمود.