روباه

دی. اچ. لارنس خالق موقعیت‌هایی است که در آن‌ها رنج صورتی جادوانه دارد. آدم‌های قصه از هر راهی می‌روند به دام اندوهی ناشناخته می‌افتند، که یا از گذشته برمی‌خیزد یا در لحظه زاده می‌شود، شدت اندوهی که خود نویسنده همیشه آن را در خود حمل می‌کرد و بعضی این ویژگی را از نبوغ عجیب او می‌دانستند.
«روباه» نام نوولایی است که لارنس در آن از رابطه و طبیعت حیوانات و آدم‌ها حرف می‌زند. دو زن که در ابتدای داستان در مزرعه‌ای در انگلستان، در زمان جنگ جهانی اول زندگی می‌کنند، زندگی‌شان، با ورود همزمان یک روباه به مزرعه و مردی جوان دستخوش رخدادهای عجیب می‌شود. بعد از گذر زمانی کوتاه، رابطه‌ای سنگین و عجیب میان مرد و روباه شکل می‌گیرد، درحالی‌که این درهم‌پیچیدگی رویه‌ای آزاردهنده هم دارد. هر بار یک حادثه‌ی کوچک، این ارتباط را به‌شکلی عجیب و اغراق‌شده از هم دور و نزدیک می‌کند. تا اینکه در نهایت اتفاقی می‌افتد که تنها وقتی پای احساساتی جنون‌آمیز در میان باشد، قابل‌باور است. این نویسنده‌ی مهم اهل انگلستان، در عمر کوتاه خود دست به نوشتن آثاری زد که وقتی خوانده می‌شوند، برای ابد در ذهن باقی می‌مانند.