مردی به نام اوه

کتاب مردی به نام اوه نوشته‌ی فردریک بکمن، درباره‌ی زندگی پیرمردِ عبوس و تنهایی است که به‌تازگی همسر خود را از دست داده است. او با مرگ همسرش کنار نیامده اما همسایه‌‌ی جدیدِ او با ورودش به داستان، نه‌تنها پیرمرد قصه را از افسردگی نجات می‌دهد بلکه شخصیتش را هم برای همیشه دگرگون می‌سازد. فردریک بکمن (Fredrik Backman) ماجرای زندگی پیرمرد 59 ساله‌ای به نام اُوِه را روایت می‌کند. اُوِه مردی است که سال‌ها براساس قوانین خود زندگی کرده است و همچنان به تمامی آن‌ها پایبند است اما در دنیای امروزه روال دنیا به‌گونه‌ی دیگری پیش می‌رود و اکنون تکنولوژی حرف اول را می‌زند. همین موضوع باعث می‌شود اُوِه نتواند شغل خود را حفظ کند و به بهانه‌ی سن زیاد او را بازنشسته می‌کنند. اُوِه شغل خود را دوست داشت و پس‌از مرگ همسرش تنها بهانه‌ی او برای ارتباط با دنیای بیرون بود اما دیگر آن بهانه را هم از دست داده است. در نهایت، اُوِه تصمیم به خودکشی می‌گیرد اما درست زمانی که می‌خواهد خودکشی کند همسایه‌ی جدید او که پروانه نام دارد وارد داستان می‌شود. پروانه یک زن باردار ایرانی است که دو فرزند دیگر هم دارد. از همان ابتدای داستان میان پروانه و اُوِه دوستی عمیقی شکل می‌گیرد و تمام ماجراهای رمان دوست داشتنیِ مردی به نام اوه (A man called Ove) از همین دوستی آغاز می‌شود. اگر راستش را بخواهید مهم‌ترین دلیلی که باعث می‌شود شما این کتاب را بخوانید، شخصیت اصلی داستان یعنی همان اُوِه است. اُوِه پیرمردی عبوس و خشن است اما به‌مرور این خصوصیات اخلاقی در او تغییر می‌کند و او را به یکی از به‌یادماندنی‌ترین شخصیت‌های داستانی تبدیل می‌کند. بکمن با قلم روانی که دارد به‌خوبی از پس نشان دادن تغییر و تحول شخصیت اُوِه برآمده است. از طرف دیگر، یکی از شخصیت‌های اصلی داستان، زنی ایرانی است و نشانه‌هایی از فرهنگ خودمان را در کتابی سوئدی می‌بینیم و همین موضوع برای بسیاری از خوانندگان ایرانی جذاب است. در سال 2016 فیلمی به نام اُوه با اقتباس از این کتاب ساخته شد.