سمفونی پاستورال

عنوان کتاب سمفونی پاستورال برگرفته از سمفونی شماره‌ی شش بتهوون است. این رمان عاشقانه در سال 1947 برنده‌ی جایزه‌ی نوبل شده است. داستان سمفونی پاستورال در مورد کشیشی متاهل با مذهب پروتستان است که در خانه‌ای کوچک همراه همسر و پنج فرزندش زندگی می‌کند و در جریان داستان سرپرستی دختری نابینا به نام ژرترود را نیز به عهده می‌گیرد. جریان از این قرار است که کشیش بر بالین پیرزنی درحال احتضار می‌رود، در خانه‌ی پیرزن دختر برادر او که نابینا و لال است زندگی می‌کند و کشیش طبق وظیفه‌ی دینی خود سرپرستی دختر را به عهده می‌گیرد تا او را از منجلاب فقر و بی‌کسی نجات بدهد؛ با تلاش و صبوری زیاد آموزش دختر را شروع می‌کند و پس از چندی متوجه علاقه‌ی شدید خود به ژرترود می‌شود، علاقه‌ای که روزبه‌روز بیشتر می‌شود. از طرفی پسر بزرگ کشیش دلباخته‌ی دختر شده و این یعنی وجود یک مثلث عشقی... مضمون داستان به‌تصویرکشیدن عشق خالص بدون هوس است و گاهی رگه‌هایی از طنز در آن دیده می‌شود. در واقع روایت تلفیقی از مذهب، عشق و خصوصیات ارزشمند انسانی است. کشیش سعی می‌کند با نگفتن حقایق تلخ و گفتن دروغی شیرین زندگی را برای دختر جوان جذاب کند. هرچند دختر می‌داند واقعیت با خیال و تصورات فرق دارد و با هم متضاد است و با توجه به اینکه کورِ جسمی است خود را به کوری روانی نیز می‌زند. آندره ژید، خالق این کتاب، نویسنده‌ی مشهور فرانسوی در سال 1896 در شهر پاریس به دنیا آمده و در سال 1947 برنده‌ی جایزه‌ی ادبی نوبل شد. وی در سال 1951 در سن 55سالگی درگذشت. از جمله آثار وی می‌توان مائده‌های زمینی، ضد اخلاق، سفر به کنگو، بازگشت به چاد، سکه‌سازان و … را نام برد که دو رمان سفر به کنگو و بازگشت به چاد رمان‌های سیاسی و ضداستعمار است. رمان سکه‌سازان او شیوه‌ای جدید در داستان‌نویسی فرانسه بود و در این زمینه انقلابی را به وجود آورد.