خالکوب آشوویتس

خالکوب آشوویتس سندی خارق‌العاده است که هفتاد سال پس از حوادثی که شرح‌اش رفته است به دستمان رسیده و نهیب‌مان می‌زند، چگونه بسیاری از داستان‌ها تا ابد ناگفته می‌مانند. به یادمان می‌آورد که هر یک از قربانیان بی‌شمار هولوکاست آدمی بوده با داستانی یگانه... و این قصه، قصه‌ای است یکتا، حتی با معیارهای قصه‌های هولوکاست - با داستانی موثر، جسور و روحیه‌بخش و البته، پنجره‌ای گشوده به یکی از وحشتناک‌ترین حوادث تاریخ بشر. هدر موریس در خالکوب آشوویتس، داستان لیل را با وقار و خودداری تعریف می‌کند، هرگز اجازه نمی‌دهد صدای خودش در آن رخنه کند، همچنین نمی‌گذارد داستان عشق بر بافت بزرگ‌تر آن، یعنی دربه‌دری، آسیب روانی و بقا چیره شود. خالکوب آشوویتس داستانی است درباره‌ی هستی پهلوبه‌پهلوی غایت رفتار بشر: خشونت حساب‌شده در کنار رفتارهای پیش‌بینی‌نشده و عاری از خودخواهی عشق.