قدرت خویشتن داری (نظم و خویشتن داری سرنوشت شما را تعیین می کند)

آنچه ماندگار است، همان چیزی است که ما با شگفتی از آن یاد می‌کنیم. خودشناسی و میانه‌روی چیزهایی هستند که همۀ ما را شگفت‌زده می‌کنند نه جاه‌طلبی. در دوران جوانی، مادر آیزنهاور برای او آیه‌ای از کتاب امثال حضرت سلیمان را خوانده بود: «کسی که خشمش را بردۀ خود کند بهتر از هر انسان قدرتمندی است و کسی که بر روح خود حکومت کند از کسی که شهری را به تصرف خود دربیاورد توانمندتر است.» مادرش همان درسی را به او آموخت که سنکا سعی داشت در مدتی که به امپراتورهای مختلف مشاوره می‌داد این طرز فکر را در آن‌ها نهادینه کند: «قدرتمندترین انسان کسی است که خودش را در اختیار داشته باشد.» و به این ترتیب، آیزنهاور به معنای واقعی، با تصرف سرزمین درونش توانست دنیا را به تصرف خود دربیاورد. در رابطه با میانه‌روی، گذشتگان به تمثیلِ ارابه‌سواری اشاره می‌کنند؛ چراکه به ارابه‌سواری علاقۀ بسیاری داشتند. برای اینکه فاتح میدان شوید، فقط سرعت اسب مهم نیست، باید همۀ اسب‌ها را هم در کنترل خود داشته باشید، باید بتوانید عصبانیت آن‌ها را مهار کنید، باید آنچنان پرقدرت افسار آن‌ها را به دست بگیرید که حتی در سخت‌ترین شرایط بادقت بسیار بتوانید آن‌ها را کنترل کنید. ارابه‌سوار باید بداند که چگونه بین سختگیری و مهربانی توازن برقرار کند و چه زمانی با ظرافت و چه هنگامی با جدیت با اسب‌ها برخورد کند. باید سرعت خود و حیوان را درست تنظیم کند تا هر جا که لازم باشد سرعت بگیرند. راننده‌ای که کنترلی روی وسیلۀ نقلیه‌اش نداشته باشد، سریع حرکت می‌کند؛ اما درنهایت تصادف می‌کند، مخصوصاً در پیچ‌های تند و جاده‌های پرپیچ‌وخم زندگی. تنها به کمک تأدیب نفس، همه‌چیز ممکن می‌ýشود و همه‌چیز بهبود می‌یابد. از یک شخص بزرگ نام ببرید که تأدیب نفس نداشته باشد؛ نام یک اتفاق ناگوار را ببرید که ریشه در خویشتن‌داری نداشته باشد. زندگی چیزی فراتر از داشتن استعداد است، زندگی برپایۀ اعتدال و میانه‌روی است. افرادی که ما آن‌ها را بیشتر تحسین می‌کنیم و در این کتاب به آن‌ها می‌پردازیم اشخاصی مانند مارکوس اورلیوس، ملکه الیزابت دوم، لو گریگ، آنگلا مرکل، مارتین لوترکینگ جونیور، جرج واشینگتن و وینستون چرچیل هستند که با خویشتن‌داری و فداکاری‌هایشان الهام‌بخش ما شدند. داستان‌های پندآموز تاریخی از ناپلئون، اسکندر مقدونی، ژولیوس سزار، پادشاه جرج چهارم، حکایتگر نابودی­های خودویرانگر این حکومت‌هاست. از آنجایی که هریک از انسان‌ها چندین بُعد شخصیتی دارند، گاهی افراط و خویشتن‌داری را همزمان در یک شخص می‌بینیم و می‌توانیم از هر دو آن‌ها چیزهای بسیاری یاد بگیریم. آزادی نیازمند تأدیب است. تأدیب به ما درس آزادی می­دهد. آزادی و عظمت. جایی که تقدیر و سرنوشت شما در آنجا قرار دارد. حالا حاضرید افسار اسبتان را در دست بگیرید؟