هم اکنون خود آینده تان باشید

هر رفتاری هر چقدر هم که کوچک و غیرارادی باشد، هدف و منظوری دارد. پیتر تیل، بیلیونر امریکایی این سؤال را مطرح می‌کند: «اگر معتقدید که زندگی‌تان اساساً تصادفی و شانسی است، پس چرا این کتاب را می‌خوانید؟» او سپس اضافه می‌کند:

می‌توانید انتظار داشته باشید که آینده به شکلی قطعی اتفاق بیفتد یا آن را مبهم و نامعلوم تلقی کنید. اگر آینده را چیزی قطعی بدانید، درک و فهم پیشاپیش آن و تلاش برای شکل دادن به آن معنی دارد، ولی اگر آینده را چیزی مبهم تلقی کنید که قوانین تصادفی بر آن حاکم است، در تلاش برای چیرگی بر آن تسلیم خواهید شد.

براساس صحبت‌های تیل، ما دو نوع رویکرد به‌آینده داریم: رویکرد قطعی و رویکرد مبهم:
رویکرد مبهم نسبت به آینده نشان‌دهندۀ نابسامانی در دنیای امروز است. زمانی‌که فرآیند انجام دادن کار از اصل پیشی می‌گیرد: وقتی افراد برنامۀ منسجمی برای انجام دادن نداشته باشند، از قواعد صوری برای ایجاد مجموعه‌ای از گزینه‌های مختلف استفاده می‌کنند... از طرفی دیگر، رویکرد قطعی به اعتقادِ راسخ فرد کمک می‌کند. به جای اینکه فرد دنبال چیزهای معمولی چندسویه باشد و آن را «همه فن حریف بودن» بنامد، رویکردی قطعی به آینده دارد، بهترین چیز ممکن را انتخاب می‌کند و آن را به نتیجه می‌رساند. در دنیای مدرن امروز که هرکس به‌دنبال بهبود فردی است، رویکرد مبهم جایگزین رویکرد قطعی شده است. چنین رفتاری در تضاد با طراحی هوشمندانه و تعیین هدف برای آینده است. بحث رایجی که وجود دارد این است که عده‌ای معتقدند شما نمی‌توانید هیچ‌یک از دستاوردهای زندگی‌تان را تحت کنترل خود قرار دهید. بنابراین فقط باید آن‌ها را نادیده بگیرید یا فراموش کنید.

ایدۀ نادیده گرفتن و فراموش کردن هدف، کاملاً نادرست است. ناممکن است که بدون در نظر گرفتن نتیجۀ کار، زندگی را براساس روشی سیستماتیک و مبتنی بر فرآیند پیش ببریم.
زمانی‌که رفتارمان کاملاً آگاهانه و در راستای رسیدن به اهدافمان باشد، آن‌موقع این رفتارها هوشمندانه‌تر خواهند بود.
اینشتین معتقد است: «جنون این است که بارها و بارها کاری را انجام دهید و نتیجۀ متفاوتی را انتظار داشته باشید.» اگر کاملاً از نتیجۀ کار چشم‌پوشی کنید و فقط سرگرم فرآیند انجام‌دادن کار باشید، چگونه متوجه می‌شوید که فرآیند انجام‌دادن کارتان درست بوده است یا نه؟