پرواز با سرعت 2 ماخ (چگونه در خود انگیزگی به مهارت رسیده و یک عمر مشتاق بمانیم)

ویژن (Vision) یک توقع، ذهنیت، باور یا پیامد است. چیزی است که آنرا ناگزیر و حتمی می پنداریم. ما در مورد هر کاری که می توانیم انجامش را تصور کنیم، ویژن هایی (توقعات، ذهنیت ها و باورها) داریم؛ چه این کار را تا کنون انجام داده باشیم یا خیر. ویژن ها شامل نحوه عمل و حس ما، در هر شرایط فرضی هستند. ما ویژن هایمان را براساس تجربیات و تصورات مان می سازیم. ویژن های ما فیلم های کوتاهی هستند که در ذهن خود به نمایش درمی آوریم. ممکن است بسیار واضح و عینی باشند یا مبهم و نامشخص؛ مثل کانال تلویزیونی که تنظیم نیست. ما میلیون ها ویژن داریم. ما برای هر چیزی که بتوانیم انجام دادن، داشتن یا بودنش را به یاد بیاوریم، ویژنی داریم. همچنین برای هر چیزی که بتوانیم انجام دادن، داشتن یا بودنش را تصور کنیم نیز ویژنی داریم. ویژن ها آنچه که هستیم را ساخته اند. آنها ابزار حرکت ما در دنیا هستند... چه در جهت رسیدن به چیزی باشیم یا در جهت دور شدن از آن. ما با «کلمه ها» فکر می کنیم، سپس آنها را به «تصاویر»، و تصاویر را به «خاطره ها» یا «پیوندها»، و بعد آنها را به «احساسات» تبدیل می کنیم. من ویژنی از خود دارم در حال بیسبال بازی کردن. وقتی کلاس پنجم بودم، توپ بیسبال محکم به من برخورد کرد... احتمالاً پرتاب آرامی بود با سرعت ۳۲ کیلومتر بر ساعت اما درد داشت و مرا ترساند. جلوی دوستانم خجالت زده شدم. اینها احساساتی قوی برای یک کلاس پنجمی هستند. از آن موقع تا حالا به ندرت بیسبال بازی کرده ام. اگر کلمه «بیسبال» را به من بگویید، آن بازی را تصور کرده و ضربه ای که به من خورد را به یاد آورده و ترسی که داشتم را حس می کنم. همه اینها در کسری از ثانیه روی می دهد.