ده شب پریشانی

در ژاپن، اغلب از ناتسومه سوسه‌کی به‌عنوان بزرگ‌ترین نویسنده‌ی تاریخ معاصر این کشور یاد می‌شود، چراکه او تقریبا روی تمام نویسندگان مهم ژاپن تأثیر عمیقی گذاشته است. کتاب «ده شب پریشانی» مجموعه‌ای از ده داستان کوتاه است که در هرکدام از آن‌ها راوی کابوسی که شب گذشته دیده را توصیف می‌کند. در شب اول کسی که رؤیا می‌بیند کنار تخت زنی که می‌گوید درحال مرگ است، می‌نشیند و حالات او را قبل از مرگ شرح می‌دهد. در شب دوم رؤیابین که در معبد حضور دارد، پس از ترک جایگاه کشیش اعظم، به اتاق خود برمی‌گردد و نقشه‌ای که در سر دارد را مرور می‌کند. در شب سوم، رؤیابین هنگام غروب با کودکی شش‌ساله بر روی دوشش قدم می‌زند. به باور او بچه مال اوست و می‌داند که نابیناست و موهای سرش تراشیده شده است، اما نمی‌داند که کودک چه زمانی بینایی خود را از دست داده یا چرا موهایش را تراشیده‌اند! این کابوس‌ها در طول ماجرای کتاب با فضایی رازآلود و در برخی مواقع سوررئال ادامه می‌یابند و راوی به تشریح آن‌ها می‌پردازد. یکی از کاربران سایت گودریدز، این کتاب را مجموعه‌ای از داستان‌هایی با قدرت پرداخت شخصیت‌ها و فضای داستانی بسیار خوب توصیف کرده و به‌نوعی آن را پیش‌زمینه‌ی سورئالیسم دانسته است. ناتسومه سوسه‌کی (۹ فوریه‎ی ۱۸۶۷- ۹ دسامبر ۱۹۱۶) رمان‌نویس ژاپنی و محقق زبان و ادبیات انگلیسی بود. او در کنار موری اوگای (۱۸۶۲-۱۹۲۲) از چهره‌های شاخص در ادبیات جدید ژاپن است. در میان آثار او، من گربه‌ام و ارباب عزیز بین تمام ژاپنی‌ها مشهورند و حتی کودکان مدارس ابتدایی نیز آن‌ها را خوانده‌اند. در ژاپن، اغلب از او به‌عنوان بزرگ‌ترین نویسنده‌ی تاریخ معاصر ژاپن یاد می‌شود و از آن زمان تقریبا ‌روی تمام نویسندگان مهم ژاپن تاثیر عمیقی گذاشته است.