کمی کمتر بدزدین! (نمایشنامه)

«کمی کمتر بدزدین!» یکی از آثار شاخص داریو فو شناخته می‌شود. نمایشنامه‌نویس نوبلیست ایتالیایی که حقیقتا مرد تئاتر بود و هنرمندی تمام‌عیار که علاوه‌بر نویسندگی و کارگردانی تئاتر، به طراحی صحنه و لباس، بازیگری و آهنگ‌سازی متن‌های نمایشی خود و نقاشی نیز می‌پرداخت؛ به همین خاطر از چهره‌های برجسته و تأثیرگذار تئاتر ایتالیا نیز بود. او در «کمی کمتر بدزدین!» ایده‌ای برگرفته از فساد نهادهای دولتی جامعه‌ی معاصر ایتالیا را به‌شکلی هنرمندانه به نمایشی انتقادی بدل ساخته که واقعیت نهفته در آن با بیانی سورئال و طنزی سیاه تاثیری فراموش‌ناشدنی بر خواننده می‌گذارد. درون‌مایه‌ی‌ «کمی کمتر بدزدین!» برای مخاطب فارسی‌زبان جذابیتی دوچندان دارد. معضلات مطرح در نمایش چنان ملموس جلوه می‌کند که گویی فساد سیستماتیک سازمان‌های اداری و دولتی پیرامون خودمان را بازتاب می‌دهد. این نمایش که داریو فو در آن به سبک کمدی دلارته نظر دارد، در انبار تابوت‌های شهرداری آغاز می‌شود. چند قبرکن با کنارهم‌گذاشتن تابوت‌ها، میز غذاخوری درست کرده‌اند و مشغول خوردن غذا و شوخی‌هستند. در همین میان برای اینکه سربه‌سر یکی از همکارانشان بگذارند، از طرح انتقال قبرستان و مرده‌هایش به منطقه‌ای دیگر سخن می‌گویند تا قبرستان به فضای سبز بدل شود. اما در ادامه‌ی نمایش مشخص می‌شود این شوخی احمقانه واقعا در قالب طرحی عمرانی توسط چند بسازوبفروش به شهرداری میلان ارائه شده است! ایده‌ی تبدیل قبرستان قدیمی شهر به یک پارک تفریحی و انتقال قبرستان به منطقه‌ای دور از شهر، بهانه‌ای می‌شود تا افراد فرصت‌طلب از این نقل‌وانتقال، به نفع خود سود ببرند. داریو فو نویسنده‌ای طناز، منتقدی جسور و اصلاح‌طلب بود. او در آثارش به بیان دردها بسنده نمی‌کند، بلکه می‌کوشد همچون تلنگری مخاطب را به تفکر وادارد تا چاره‌ای بیندیشد. از این منظر خود را هنرمندی سیاسی نمی‌دانست، بلکه سیاست را به چالش می‌کشید؛ به‌خصوص وقتی زمینه‌ای برای فساد فراهم می‌آورد.