رهایی از کمال گرایی

طبیعی‌ست که بخواهید بدانید کمال‌گرایی شما از کجا نشات گرفته است. انسان موجود پیچیده‌ای است که دلایل وجود کمال‌گرایی را متعددتر می‌کند. خود کنونی شما محصول پیچیده‌ی تجربه و ژنتیک است. به‌طور خاص نشان خواهیم داد که چطور تجربیات دوران کودکی شما از جمله جنسیت، فرهنگ و نحوه‌ی فرزندپروری والدین‌تان بر باورهای شما نسبت به خودتان و انتظاراتی که از خودتان دارید تاثیر گذاشته است. اکثر کمال‌گرایان با انتظارات غیرواقع‌بینانه از والدین، مراقبان یا حتی خودشان بزرگ شده‌اند. اغلب، کمال‌گرایی در خانواده‌ها، جوامع و موسسات مورد تشویق قرار گرفته است. برخی اوقات والدین نیاز دارند صریح و جدی باشند همچون در مدرسه و تک‌نوازی پیانو؛ آنها دانسته یا ندانسته، کمال‌گرایی را به عنوان یک استاندارد در فرزند خود به‌وجود می‌آورند. برای کودکان دیگر، کمال‌گرایی یک رفتار خودتحمیل‌شده محسوب می‌شود. بدین صورت که والدین کودک ممکن است هیچ‌گونه توقعی برای بی‌نقص و کامل بودن نداشته باشند اما شما خودتان این استاندارد و معیار را در نتیجه‌ی فرهنگ و انتظارات جامعه‌ای که شما را احاطه کرده برای خودتان تعیین کنید. وقتی همان‌طور که هستید پذیرفته نمی‌شوید- وقتی همیشه احساس می‌کنید که باید ارزش خود را به دست آورید یا اثبات کنید- موفقیت را به عنوان معیاری برای سنجش خودارزشمندی درنظر می‌گیرد. من می‌خواهم به شما کمک کنم که این ارتباط را درک کنید. موفقیت‌های تو هویت تو نیستند. موفقیت شاخصی برای اندازه گیری ارزشمندی تو نیست. تو خیلی بیشتر از یک رزومه یا قفسه‌ای پر از مدال هستی. ما همگی باورهای خاصی در مورد خودمان داریم. ممکن است خودتان را به عنوان یک فرد سخت‌کوش، بیش از حد حساس، توانمند یا بدون خلاقیت ببینید. احتمالا از تعداد زیادی از این باورها آگاه هستید اما اکثر این باورها درناخودآگاه ما هستند و فکر و عملکرد ما را بدون اندک اطلاعی تحت‌تاثیر قرار می‌دهند.