نفرین زمین

نفرین زمین رمانی اجتماعی و سیاسی از زندگی مردم روستایی است که معلم این روستا ۹ ماه از زندگی خود در این روستا را به‌صورت شبه‌خاطرات روایت می‌کند. مرحوم آل احمد در این رمان به مساله‌ی ارباب‌رعیتی می‌پردازد و مشکلاتی را که مردم روستاها در روزگار خود او با آن دست‌به‌گریبانند، نقد می‌کند.
معلمی وارد ده می‌شود و با مدیر مدرسه و مباشر ارباب آشنا می‌شود. او در هنگام گشت‌وگذار در ده، به درویشی بر می‌خورد و با او وارد گفتگویی در مورد کَنده‌شدن روستاییان از روستا و مهاجرت آن‌ها به شهر می‌شود. این گفتگو، اولین گفتگو از سلسله گفتگوهایی است که در خلال داستان رخ می‌دهد و به‌نوعی بر سایر حوادث داستان سایه می‌افکند.
آموزگار، در شب ورود به ده، به مهمانی خانه مدیر می‌رود؛ جایی که ریش‌سفیدان ده، در مورد ورود تراکتور به روستاهای مجاور و برخوردهای پیش‌آمده در بین روستاییان صحبت می‌کنند. مالک، قطعه‌ای از زمین‌های ده را برای احداث مرغداری و حفر چاه عمیق به غریبه‌ای در شهر فروخته است. نویسنده جابه‌جا با نقل اخبار رادیو به وقایعی که در آبادی می‌گذرد، بُعدِ مملکتی می‌دهد. روستاییان با وجود راهیابی ماشین و روابط بورژوایی به ده، همچنان خرافاتی‌اند.
اختلافات بین مدیر و مالک آرام‌آرام اوج می‌گیرد و افراد خانواده مدیر، آسیاب موتوری مباشر را از کار می‌اندازند. به تلافی، افراد مباشر نیز قلمستان مدیر را تخریب می‌کنند. مردم می‌کوشند ساختمان مرغداری را تخریب کنند، اما ژاندارم‌ها مانع می‌شوند. وقتی آموزگار برای ساخت مدرسه به دهی دیگر رفته، از مرگ مالک مطلع می‌شود و همچنین در می‌یابد که روستاییان به مرغداری حمله کرده و در طی درگیری‌ها، مباشر کشته شده و بسیاری بازداشت شده‌اند. آموزگار بدون هیچ تأثیری در سیر وقایع، ده را ترک می‌کند.