قدم زدن

توماس برنهارد، نویسنده‌ی اتریشی، در داستان «قدم‌زدن» علت و سبب بروز دیوانگی کارر، و نیز اندیشه به هستی و تفکر را موضوع خود قرار داده است. درون‌مایه‌ی بیماری روانی، جنون، که در اینجا چونان نتیجه‌ی اندیشیدن به جهان و تفکر به نمایش گذاشته می‌شود از همان رمان نخستین‌اش، «زمهریر»، در آثار برنهارد نقش برجسته دارد. در قدم‌زدن یک منِ بی‌نام و ناشناس، که خود خاموش است و یا به‌ندرت به سخن درمی‌آید داستان را از زبان شخص دوم روایت می‌کند که با راوی سخن می‌گوید و یا آنچه شخص سوم به شخص دوم گفته. گرانیگاه این داستان، فرم و زبان است تا ابلاغ محتوا. به‌نمایش‌گذاشتن اندیشیدن؛ تبدیل روندِ رنج‌بار اندیشیدن به زبان.