عمل خلاقانه (روشی برای زندگی)
(خلاقیت هنری)درباره کتاب
«یک اثر هنری شگفتانگیز و الهامبخش دربارهی خلاقیت از یک آهنگساز افسانهای که سال هاست به افراد در برقراری ارتباط با سرچشمهی خلاقیتشان کمک میکند.»
آن لاموت
بسیاری از آهنگسازان مشهور به صدایی خاص شناخته میشوند که محدود به زمانهی خودشان است. اما ریک روبین به چیز دیگری شهرت دارد: خلق فضایی که در آن هنرمندان از هر ژانر و قشری بتوانند به شکل خود واقعیشان و با هرآنچه که ارائه میکنند مورد توجه قرار بگیرند. او در این اثر تلاش کرده به افراد کمک کند تا از انتظاراتی که به خودشان تحمیل کردهاند فراتر بروند و به حال نابی دست پیدا کنند که در آن غافلگیری اجتنابناپذیر است.
کتاب «عمل خلاقانه» یک برنامهی آموزشی فوقالعاده و پربار است و مسیر یک هنرمند را طوری روشن میکند که همهی ما بتوانیم آن را دنبال کنیم. این کتاب یک عمر دانش گردآوریشده را صیقل داده و به تجربهای بهشدتخواندنی تبدیل کرده است تا در آن قدرت خلق لحظات و یک عمر زندگی پرنشاط را پیدا کرده و در دسترس همگی ما قرار بدهد.
شاید کسانی که دستی در هنرهای سنتی ندارند، از هنرمند دانستن خودشان ابا داشته باشند. شاید آن را چیزی خارقالعاده یا فراتر از قابلیتهایشان بدانند. این ندا برای معدود کسانی است که با چنین موهبتهایی زاده میشوند.
خوشبختانه مسئله این نیست.
خلاقیت یک استعداد نادر نیست. دسترسی به آن کار سختی نیست. خلاقیت یک جنبهی اساسی از وجود انسان است. این حق مسلم ماست و به همهی ما تعلق دارد.
خلاقیت فقط به خلق هنر خلاصه نمیشود. همهی ما روزانه با آن سروکار داریم.
خلق کردن یعنی به وجود آوردن چیزی که قبلا وجود نداشته. میتواند یک گفتوگو باشد، یا راهحلی برای یک مشکل، یا پیامی برای یک دوست، یا چیدمان جدیدی برای یک اتاق، یا مسیری جدید برای فرار از ترافیک.
لازم نیست چیزی که میسازید مجسم باشد، ثبت شود، فروخته شود یا توی یک شیشه قرار بگیرد تا یک اثر هنری به حساب بیاید. در حالت طبیعی زندگی، ما به کاملترین شکل ممکن موجوداتی آفریننده هستیم، تجربیات خودمان را از واقعیت به دست میآوریم و دنیایی که درک میکنیم را میسازیم.
در هر لحظه، غرق چیزی یکنواخت میشویم که حواس چندگانهی ما خردهاطلاعات آن را جمع میکند. دنیای بیرونیای که درک میکنیم آنقدرها هم واقعیت ندارد. ما طی یک سری واکنشهای الکتریکی و شیمیایی، از درون خودمان واقعیت را میسازیم؛ جنگل و اقیانوسها، سرد و گرم را برای خودمان میسازیم. کلمات را میخوانیم، صداها را میشنویم و تعبیرشان میکنیم. بعد، در یک لحظه، به آن پاسخ میدهیم. همهی اینها در دنیای ساختهشده توسط خودمان رخ میدهد.
آن لاموت
بسیاری از آهنگسازان مشهور به صدایی خاص شناخته میشوند که محدود به زمانهی خودشان است. اما ریک روبین به چیز دیگری شهرت دارد: خلق فضایی که در آن هنرمندان از هر ژانر و قشری بتوانند به شکل خود واقعیشان و با هرآنچه که ارائه میکنند مورد توجه قرار بگیرند. او در این اثر تلاش کرده به افراد کمک کند تا از انتظاراتی که به خودشان تحمیل کردهاند فراتر بروند و به حال نابی دست پیدا کنند که در آن غافلگیری اجتنابناپذیر است.
کتاب «عمل خلاقانه» یک برنامهی آموزشی فوقالعاده و پربار است و مسیر یک هنرمند را طوری روشن میکند که همهی ما بتوانیم آن را دنبال کنیم. این کتاب یک عمر دانش گردآوریشده را صیقل داده و به تجربهای بهشدتخواندنی تبدیل کرده است تا در آن قدرت خلق لحظات و یک عمر زندگی پرنشاط را پیدا کرده و در دسترس همگی ما قرار بدهد.
شاید کسانی که دستی در هنرهای سنتی ندارند، از هنرمند دانستن خودشان ابا داشته باشند. شاید آن را چیزی خارقالعاده یا فراتر از قابلیتهایشان بدانند. این ندا برای معدود کسانی است که با چنین موهبتهایی زاده میشوند.
خوشبختانه مسئله این نیست.
خلاقیت یک استعداد نادر نیست. دسترسی به آن کار سختی نیست. خلاقیت یک جنبهی اساسی از وجود انسان است. این حق مسلم ماست و به همهی ما تعلق دارد.
خلاقیت فقط به خلق هنر خلاصه نمیشود. همهی ما روزانه با آن سروکار داریم.
خلق کردن یعنی به وجود آوردن چیزی که قبلا وجود نداشته. میتواند یک گفتوگو باشد، یا راهحلی برای یک مشکل، یا پیامی برای یک دوست، یا چیدمان جدیدی برای یک اتاق، یا مسیری جدید برای فرار از ترافیک.
لازم نیست چیزی که میسازید مجسم باشد، ثبت شود، فروخته شود یا توی یک شیشه قرار بگیرد تا یک اثر هنری به حساب بیاید. در حالت طبیعی زندگی، ما به کاملترین شکل ممکن موجوداتی آفریننده هستیم، تجربیات خودمان را از واقعیت به دست میآوریم و دنیایی که درک میکنیم را میسازیم.
در هر لحظه، غرق چیزی یکنواخت میشویم که حواس چندگانهی ما خردهاطلاعات آن را جمع میکند. دنیای بیرونیای که درک میکنیم آنقدرها هم واقعیت ندارد. ما طی یک سری واکنشهای الکتریکی و شیمیایی، از درون خودمان واقعیت را میسازیم؛ جنگل و اقیانوسها، سرد و گرم را برای خودمان میسازیم. کلمات را میخوانیم، صداها را میشنویم و تعبیرشان میکنیم. بعد، در یک لحظه، به آن پاسخ میدهیم. همهی اینها در دنیای ساختهشده توسط خودمان رخ میدهد.
بخشی از کتاب
ما آثاری را خلق میکنیم که انعکاسی از وجود خود ما هستند، و اگر این احساس ناامنی بخشی از وجود ما باشد، پس آثار ما میزان بالاتری از حقیقت را دربر خواهند داشت. خلق هنر یک حرکت رقابتی نیست. آثار ما تجسمی از خود ما هستند. این درست نیست که بگویید «من از پس این چالش برنمیآیم.» بله، شاید نیاز باشد که عمق بیشتری از هنرتان را ابراز کنید تا دیدگاهتان را کاملا درک کنند. اگر شما از پس آن برنیایید، هیچکس دیگری هم نمیتواند. فقط شما هستید که میتوانید. فقط شما هستید و صدای خودتان.
کسانی که کار هنری را انتخاب میکنند، بسیاری از اوقات از همه آسیبپذیرتر هستند. خیلی از بهترین خوانندگان دنیا هستند که نمیتوانند به صدای خودشان گوش بدهند. و اینها موارد نادری نیستند. بسیاری از هنرمندها در عرصههای مختلف مشکلات مشابهی دارند. حساسیتی که به آنها اجازهی خلق هنر را میدهد همان آسیبپذیریای است که آنها را نسبت به قضاوت شدن بیشتر حساس میکند. بااینحال، بسیاری از افراد آثارشان را به اشتراک میگذارند و خطر نقد شدن اثرشان را به جان میخرند. انگار هیچ انتخاب دیگری ندارند. هنرمند بودن همان وجود آنهاست، و با ابراز وجودشان ساخته میشوند. اگر یک خالق اثر میترسد که چون نمیتواند قدمی بردارد او را قضاوت کنند، شاید به این خاطر باشد که در وجود او میل محافظت کردن از خود بیشتر از شوق به اشتراک گذاشتن اثر است. شاید هنر نقش اصلی او نباشد.
کسانی که کار هنری را انتخاب میکنند، بسیاری از اوقات از همه آسیبپذیرتر هستند. خیلی از بهترین خوانندگان دنیا هستند که نمیتوانند به صدای خودشان گوش بدهند. و اینها موارد نادری نیستند. بسیاری از هنرمندها در عرصههای مختلف مشکلات مشابهی دارند. حساسیتی که به آنها اجازهی خلق هنر را میدهد همان آسیبپذیریای است که آنها را نسبت به قضاوت شدن بیشتر حساس میکند. بااینحال، بسیاری از افراد آثارشان را به اشتراک میگذارند و خطر نقد شدن اثرشان را به جان میخرند. انگار هیچ انتخاب دیگری ندارند. هنرمند بودن همان وجود آنهاست، و با ابراز وجودشان ساخته میشوند. اگر یک خالق اثر میترسد که چون نمیتواند قدمی بردارد او را قضاوت کنند، شاید به این خاطر باشد که در وجود او میل محافظت کردن از خود بیشتر از شوق به اشتراک گذاشتن اثر است. شاید هنر نقش اصلی او نباشد.
نظرات
هیچ دیدگاهی برای این کالا نوشته نشده است.
کالا مرتبط
موارد بیشتر