خانه پرنده (داستان هایی از زمین و کرات دیگر)

در ساعت شش‌وسی‌ونه دقیقه، جیپ احساس کرد توسط نیروی ناشناخته‌ای به‌طرز غیرقابل تحملی دارد کشیده می‌شود. از روی مبل به پرواز درآمد، چند لحظه‌ای در هوا مثل موشک آمادۀ پرتاب به فضا، تکان‌هایی کوچک خورد، و درحال پرواز اتاق را طی کرد و سروتَه به درون تلویزیون پرتاب شد. مجبور شد سریع پشت صخره‌ای پنهان شود تا از تیرهای سرخ‌پوستان، که از هر طرف پرتاب می‌شدند، خود را در امان نگاه دارد. به‌هرحال، با نگاهی متعجب از زاویۀ جدید، به اتاق خیره شده بود، به مبل خالی، همان که کفش‌هایش نزدیک پایه‌هایش مانده بود و مبلی که فیلیپ اشغال کرده بود و صداهای عجیبی از خود درمی‌آورد: «بَه! دوبار هم بَه! چگونه توانستی؟ حتی شیشۀ تلویزیون هم نشکسته.» «فیلیپ، چه می‌دانم چطور انجام داده‌ام.»