دیوار چهارم 9 (دوران های زندگی انسان)

تورنتون وایلدر، نمایشنامه‌نویس و رمان‌نویس آمریکایی، در سال ۱۸۹۷ در مدیسون، ویسکانسین به ‌دنیا آمد. پدرش روزنامه‌نگار بود و بعدها وارد عرصه‌ی سیاست شد. وایلدر مدرک کارشناسی خود را از دانشگاه ییل و مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشته‌ی ادبیات فرانسه از دانشگاه پرینستون گرفت. وی به زبان‌های فرانسوی، چینی و ایتالیایی مسلط بود.
وایلدر سه ‌‌بار موفق به کسب جایزه‌ی پولیتزر شد: در سال ۱۹۲۸‌برای رمان پُل سَن لوئیس ری، در سال ۱۹۳۸ برای نمایشنامه‌ی شهر ما و در سال ۱۹۴۳ برای نمایشنامه‌ی جان کندن. سپس در سال ۱۹۶۸، جایزه‌ی ملی کتاب آمریکا را برای رمانش با نام روز هشتم دریافت کرد.
تورنتون وایلدر در مجموعه‌ی دوران‌های زندگی انسان، به چهار دوره‌ی اصلی زندگی انسان پرداخته است و در هر یک از نمایشنامه‌های این مجموعه یکی از این دوران‌ها را به تصویر کشده است: طفولیت یا همان نوزادی، کودکی، جوانی و میان‌سالی.
در نمایشنامه‌ی طفولیت، دو نوزاد در پارک با زبان خودشان با یکدیگر صحبت می‌کنند، زبانی که بزرگ‌تر‌ها متوجه آن نمی‌شوند. دو نوزاد مشتاق یادگیری هستند. حرف‌های بزرگ‌ترها را تکرار می‌کنند، ولی نمی‌توانند کلمات را درست ادا کنند، نمی‌توانند درست حرف بزنند و به گریه می‌افتند، و گریه و ناله‌تنها چیزی است که بزرگ‌ترها متوجه آن هستند.
نمایشنامه‌ی کودکی، خانواده‌ای را به تصویر می‌کشد با سه کودک هشت، ده و دوازده ساله. این نمایشنامه در واقع یکی از بازی‌ها و رویاهای این بچه‌ها است و آنچه را در ذهن‌شان می‌گذرد به تصویر می‌کشد و تا حدی عدم درک متقابل کودکان و والدین را به نمایش می‌گذارد.
نمایشنامه‌ی جوانی، فضایی متفاوت دارد. داستان در جزیزه‌ای اتفاق می‌افتد که فقط جوانان ساکن آن هستند. در واقع همه‌ی ساکنان این جزیره هنگامی که به بیست‌ونه سالگی می‌رسند، شراب مقدس را می‌نوشند، سوار بر قایق شده و خود را به دستان دریا می‌سپارند. لذا در این جزیره هیچ آدمی بیشتر از بیست‌ونه سال سن ندارد. نمایشنامه گفت‌وگویی است بین ناخدایی که کشتی‌اش شکسته و به این جزیره رسیده، و چند نفر از ساکنان جزیره. ناخدایی که چهل‌وشش سال سن دارد و برای ساکنان جزیره عجیب است.
و نمایشنامه‌ی میان‌سالی را گفتگوهای بین یک خانواده چهار نفره شکل می‌دهد. مکان نمایشنامه مشخص نیست، تنها مشخص است که نزدیک یک دریاچه است، و در طول نمایشنامه با عنوان «نقطه‌ای روی زمین» از آن یاد می‌شود.
این نمایشنامه درباره‌ی پدر و مادری میانسال، گفتگوی بین آن‌ها و فرزندان‌شان، دغدغه‌ی فرزندان، و یادآوری گذشته، خاطرات و علائق جوانی است.
وایلدر در این چهار نمایشنامه، برخی از نکات و ویژگی‌های هر یک از دوران‌های زندگی را به شیوه‌ای متفاوت و با ظرافت خاص خود به تصویر کشیده است.