چه بر تو گذشته است؟ (خودشناسی عمیق و بنیادی با دیدگاه علمی و واقعگرایانه)

اغلب، وقتی از کسی می‌پرسیم: «چه بر سر تو آمده؟»، با شنیدن پاسخ‌های فرد، با تاریخچه‌ای از اضطراب‌ها و ضربه‌های مختلف کوچک و بزرگ در زندگی گذشته‌ی وی مواجه می‌شویم. اکثر افراد با «آسیب‌ها و رنجی که طی دوران رشد، پشت سر گذاشته‌اند، اکنون به شکلی مزمن و دائمی و به درجات مختلف، دچار به‌هم‌ریختگی و نابسامانی در توازن و تفکر و انتخاب‌هایشان در زندگی می‌شوند و درعین‌حال، از خود رضایت دارند. بسیاری تندخو، عصبی، گیج، مضطرب و کلافه‌اند یا همان‌طور که راسل برند به خوبی توصیف کرد، درگیر «طوفانی درونی» هستند؛ یعنی هسته‌ی سیستم توازن (تعادل) سازی‌شان دچار درهم‌ریختگی است. اگر محیط اجتماعی یا خانه‌ای که در آن به سر می‌برید، ویژگی‌های پیش‌بینی‌ناپذیر، آشفته، بی‌سروسامان و سرشار از تهدید داشته باشد، بی‌تردید سیستم عصبی‌تان حساس و مستعد عصبانیت و اضطراب خواهد شد، به‌خصوص اگر در خانه و خانواده، آزارها و بی‌سروسامانی‌ها یا رفتارهای خشونت‌بار فراوان باشد و بزرگسالان خانه به جای محافظت و مراقبت از کودک و فراهم آوردن آرامش او، خود منبع درد، رنج، اضطراب، آزار و اذیت باشند، این مشکلات بیشتر تشدید خواهد شد. اگر در شرایط اضطراب‌آور جدی و حادی قرار نگیرید و نتوانید موقعیت‌های تهدیدکننده و آزاردهنده را تشخیص دهید و در نتیجه، قادر به کنترل شرایط یا اجتناب از آنها نباشید، کافی است که سیستم عصبی پاسخگویی دائمی به اضطراب در فرد زنده و فعال شود؛ سیستم‌هایی که بیش از اندازه، فعال و پاسخ‌دهنده شده‌اند، موجب نابسامانی و بحران‌های درونی می‌شوند. همچنین به یاد داشته باشید که هیجانات و عواطف در بشر مسری است؛ یعنی ما اضطراب اطرافیان را نیز احساس می‌کنیم و ناخودآگاه به خود انتقال می‌دهیم.