سه مادر (چگونه سه مادر یک ملت را تحت تاثیر قرار دادند؟)

مادر شدن زن سیاه پوست در وظایف محوله به او تغییری حاصل نمی کرد. اگر کارگر بود کارگر می ماند. زن سیاه پوست تا زمانی که کشته نمی شد در مالکیت صاحبش باقی می ماند. صاحب هم آزاد بود هر عملی را که دوست دارد با زن سیاه پوست انجام دهد. مادر سیاه پوست نه احترامی داشت و نه شأنی. مادر سیاه پوست تولید کننده و به دنیا آورنده یک برده جدید به عنوان یک دارایی تازه بود. مادر سیاه پوست قبل و بعد از زایمان فرصت و اجازه استراحت نداشت. در زمان حاملگی اگر نیاز بود کتک هم می خورد. لوئیز همه این تاریخ را می دانست. خبر داشت که نه حضور فرزندانش و نه حاملگی اش مانع از اعمال خشونت های احتمالی آن دار و دسته سفید نخواهد شد؛ اما مصمم بود که قوی ظاهر شود. قصد داشت در برابر سفیدپوستان جا نزند. از دریانوردان بلندی های کاراییب یاد گرفته بود که در برابر سرکوبگر خواهد مرد اما تسلیم نخواهد شد. لوئیز بعد از آن که حرفش را خطاب به مردهای سفید زد به خانه برگشت و در را پشت سر خود بست. مردان سفیدپوست دست بردار نبودند. خانه لوئیز را محاصره کردند. پنجره ها را شکستند. تهدیدهای بیشتری وعده دادند. لوئیز دستش را روی شکمش گذاشت. سعی کرد در آن هیاهو بچه هایش را آرام کند. آن مردان اسب سوار بعد از وارد کردن خسارت بالاخره راه خود را کشیدند و رفتند. علیرغم همه آن خسارت ها لوئیز و بچه هایش دست کم آن شب سالم ماندند. زمان برای فرزندان لوئیز متوقف شده بود. مادرشان را تحسین می کردند. به او افتخار می کردند. آن شب از او درس گرفتند، درسی که لوئیز هم می خواست به فرزندانش بیاموزد این بود: ایستادن با قامت برافراشته در زمان بی عدالتی. وقتی ارل از سفر برگشت، از شنیدن خبر حمله گروه سفیدپوستان به خانه اش خشمگین شد؛ اما چون بچه چهارمشان در آستانه تولد بود جلوی خودش را گرفت و دست از پاسخ دادن به آن حمله کشید. درعوض، تصمیم گرفت به محض تولد بچه جدید، خانه شان را عوض کند و جای دیگری را برای سکونت انتخاب کند.