پس از مهمانی (دیوار چهارم 2)،(نمایش نامه)

نمایشنامه پس از مهمانی روایت انسان‌های کمال‌گرای ساختگی است. دیوید، شخصیتی به ظاهر مهم، که دیگران را موجوداتی « کسل‌کننده » و « ناقابل » می‌داند، با رؤیای نوشتن کتابی «به‌دردبخور» روزگار می‌گذراند‌. دلخوشیِ جوآن، همسر او، خوشنود نگاه‌داشتن دیوید و پناه‌بردن به خاطرات گذشته است. پیتر، پسرعمو و رقیب عشقی دیوید، نوجوان مغرور و چپ‌گرایی است که پس از فارغ‌التحصیل شدن از آکسفورد به دنبال شغلی آبرومند و برازنده است. هلن، شیفته دیوید است. جان، دوست دیوید، که همانند آبلوموف زندگی‌تن‌آسا را برگزیده‌، بر این باور است که زندگی حقیقی همانا «لذت بردن از اندوخته دیگران» است. تمام این انسان‌ها و سایر شخصیت‌های این نمایشنامه بازماندگان دو جنگ جهانی‌‌اند که با گرته‌برداری از شیوه زندگی هنرمندان حلقه فیتزوری، همانند ویرجینیا وولف، تلاش می‌کنند زندگی جسورانه، لاقید، و بی‌اعتنا را برگزینند تا بلکه بتوانند به آزادی رنگ‌وبویی خاص ببخشند. دیوید و جوآن، طی یک مهمانی‌و هنگام مستی تصمیم می‌گیرند با هم ازدواج کنند. آن‌ها، همانند بسیاری از دوستان خود، بی‌توجه به جهان و اتفاق‌های پیرامون تنها به مهمانی‌دادن و مهمانی‌رفتن می‌پردازند. با ورود هلن که عاشق دیوید است معادلات این زندگی جسورانه دچار تغییر می‌شوند. هلن معتقد است که دیوید حقیقتا همان آدم نابغه و متفاوت‌اندیش است. او تلاش می‌کند دیوید را از متعلقات زندگی کنونی‌اش برهاند. اما جوآن، که متوجه علاقه هلن به دیوید می‌شود، در اقدامی عجیب همه پیش‌فرض‌های ذهنی مخاطب و شخصیت‌های نمایش را به‌گونه‌ای دیگر رقم می‌زند...