بهارستان (ادبیان کهن)

بهارستان، کتابی است در حکایات و اندرزهای اخلاقی به نثرِ ساده و مسجّع؛ آمیختگی این کتاب با نظم، آن را در زمره‌ی شایسته‌ترین تألیفاتی قرار داده است که در اقتفایِ گلستانِ سعدی به رشته‌ی تحریر درآمده است.
عبدالرّحمان جامی (۸۹۸-۸۱۷ هـ.ق) با احاطه‌ای که به زوایایِ نهان و آشکارِ زبان و ادب فارسی، عربی، مبانیِ معرفتیِ اسلامی، ذوقِ هنری و قریحه‌ی شاعری داشته است، به‌نیکی، از بهارستان، متنی ساخته که از همه‌ی آثاری که به‌تقلید از گلستان تصنیف شده‌اند، به این شاهکارِ زبانِ فارسی نزدیک‌تر است.
مصحّح، در این تلاش، کوشیده است براساس هفت نسخه‌ی خطّی، متنی منقّح و پیراسته از بهارستان فراهم آورد. اشاره به برخی از اختلافاتِ نسخ و گزینشِ مواردِ صحیح‌تر آن در به‌دست‌دادنِ متنی منطبق با سبکِ نوشتاریِ جامی و افزودنِ تعلیقاتی مستوفا با هدفِ دریافتِ مناسب‌ترِ مفهومِ متن از اقداماتی است که در تدوین این دفتر به کار رفته است.