کاغذ سیاه شب (یک دانه)

یک شب وقتی چشم‌هایم را بستم، یاد مدادرنگی‌هایم افتادم. با خودم گفتم: «کاش می‌شد آن‌ها را بیاورم و رویِ کاغذِ شب توی چشم‌هایم نقاشی کنم». ناگهان … ناگهان … ناگهان مدادرنگی‌هایم آمدند و روی شبِ من ایستادند. فکر کردم: «کاش می‌شد با مداد سفید، ماه را بکشم.» خبر داری چه خبر شد؟ مدادهای خیالی آمدند تا کاغذ سیاه شب را چه کار کنند؟ قصه را بخوان تا بدانی!