الهه ناپاک

رمان الهه ناپاک نوشته‌ی دنیا منصوری، اثری‌ است عاطفی، روان‌کاوانه و اجتماعی که در بستر روایت زندگی هنرمندی تنها، به کاوشی عمیق در زخم‌های روحی و بازسازی آرام انسان از درون می‌پردازد. در این داستان، امیرعلی-نقاشی مجرّب که پس از خیانت همسرش به انزوا پناه برده-با دختری جوان و سرزنده آشنا می‌شود که پیشنهادی برای برپایی نمایشگاهی خیریه به او می‌دهد. این آشنایی، آغازگر دگرگونی درونی مردی‌ست که دیگر به عشق، اعتماد و حتی خودش ایمان نداشت. زبان روایت، ساده اما پرمایه است؛ شخصیت‌ها باورپذیرند و فضای داستان، میان اندوه و امید در نوسان. نویسنده با بهره‌گیری از هنر نقاشی به‌مثابه نمادِ خلق دوباره، از رنج انسانِ شکسته تا مرز رهایی، پلی ساخته که خواننده را به تأمل در زخم‌های پنهان خویش وا‌می‌دارد. الهه ناپاک نه‌تنها داستانی درباره‌ی خیانت و سوگواری‌ست، بلکه دعوتی‌ست به ایستادن دوباره، در جهانی که می‌توان با نوری کوچک، تاریکی را اندکی کنار زد.