فارماکولوژی دوپینگ (مرجع کامل استروئیدهای آنابولیک و داروهای پپتیدی)

همان طور که گفتیم ترشح استروژن به طور قابل توجهی در مردان نسبت به زنان کم تر است و قطعا افزایش غیرمعمول آن می تواند به اختلالات جدی در مردان منجر شود. جالب است بدانید ساختمان شیمیایی استروژن تا حد زیادی به هورمون مردانه (تستوسترون) شباهت دارد، و تستوسترون تنها با کمی تغییر در ساختمان شیمیایی خود و فعالیت یک آنزیم که موسوم به آروماتاز می باشد، می تواند به استروژن تبدیل شود. بافت هایی که آروماتاز در آن می تواند فعالیت کند (بافت هایی که در آن تستوسترون به استروژن تبدیل می شود) عبارتند از بافت چربی، کبد، دستگاه عصبی مرکزی و بافت عضلات اسکلتی که مقادیر این تبدیلات در بافت چربی به مراتب بیش تر از سایر بافت ها است، چرا که مطالعات نشان داده اند که سلول چربی استروژن و سایر هورمون های جنسی را جذب می کند. همچنین بافت چربی محل ترشح هورمون های مختلفی می باشد که برخی از آن ها از قبیل لپتین در تعامل با میزان ترشح استروژن، مقدار ترشحشان دستخوش تغییرات قرار می گیرد، (در خصوص لپتین در همین حد بدانید که به وسیله بافت چربی در بدن انسان ساخته و در خون رها می شود و از راه های مختلف باعث کاهش اشتها و افزایش مصرف انرژی می شود، در واقع مانعی برای چاق شدن است و در فرایند بلوغ درگیر است). در اثر مصرف تستوسترون یا آنالوگ های مربوط به آن، سطح تستوسترون بدن بالا میرود که بدن مقدار زیادی را از طریق کلیه و کبد دفع و تجزیه می کند. در کبد تستوسترون به سوماتومدین تبدیل می شود ولی هنوز هم مقدار زیادی از این هورمون در سطح خون باقی می ماند چرا که بجای دریافت روزانه 2.5 میلی گرم تستوسترون این میزان به چیزی حدود 10 تا 20 برابر در اثر مصرف مشتقات مصنوعی تستوسترون افزایش پیدا می کند. ازدیاد مقادیر تستوسترون می تواند خطراتی چون رسوب کلسترول، افزایش فشار خون و … داشته باشد.