سینما اگر باشد (تاریخ تحلیلی سینمای پس از انقلاب)

«کتاب سینما اگر باشد (تاریخ تحلیلی سینمای پس از انقلاب)» همان‌گونه که از نامش پیداست می‌کوشد سیر تحولات دوران انقلاب و پس از آن را با دیدگاهی تحلیلی بیان کند. انقلاب اسلامی به‌عنوان یک پدیده‌ی تاریخی ساختار سیاسی ایران را تغییر داد. بااین‌وجود باید اذعان کرد که دامنه‌ی این تاثیرات فقط در عرصه‌ی سیاسی باقی نماند و وارد عرصه‌های اجتماعی و اقتصادی نیز شد. سینما نیز به‌عنوان یک پدیده‌ی فرهنگی و اجتماعی از انقلاب اسلامی تاثیر فراوانی گرفت.
آنچه که مسلم است سینمای ایران پس از انقلاب اسلامی و با وجود محدودیت‌های فراوان در ابتدای انقلاب اسلامی و همچنین وقوع جنگ که هنر را به حاشیه راند، توانسته است جایگاه مناسبی در عرصه‌ی جهانی به دست آورد. بااین‌وجود پاسخ به این سوال حیاتی است که این موفقیت ناشی از چیست؟ آیا تغییر مسیر سینمای ایران از بالا و از فیلمفارسی عامه‌پسند به سینمایی که باید نسبت به مسائل جامعه‌ی خود دغدغه‌مند باشد در ابتدای انقلاب اسلامی باعث دستاوردی چنین بوده است؟ یا این ذات سینمای ایران بود که پس از انقلاب مسیر دیگری در پیش گرفت؟ به عبارت دیگر این تغییر ناشی از فشاری از بالا، تغییر در سیاست‌ها و یا تغییر در ذات مخاطب بود و یا حرکت ذاتی سینمای ایران به حساب می‌آمد؟
مسئله‌ی سینما در دوران انقلاب و دوران پس از برپایی جمهوری اسلامی، دقیقا مصداق پرسشی تراژیک بود. اینکه در نظام نوخاسته جایی برای هنر به‌ویژه سینما که سوغات فرنگ است وجود خواهد داشت یا همانند برخی کشورهای عربی/اسلامی جزو مظاهر کفر محسوب شده و ممنوع خواهد شد؟
کتاب «سینما اگر باشد (تاریخ تحلیلی سینمای پس از انقلاب)» تلاش می‌کند تا به سوالاتی ازاین‌دست پاسخ دهد.