دوست داشتم کسی جایی منتظرم باشد

این کتاب شامل دوازده داستان کوتاه است. داستان‌هایی که با وجود سادگی مشغولیت ذهنی خواننده می‌شوند؛ داستان‌هایی که در سال نخست انتشار صد هزار نسخه در فرانسه فروش داشته است و تاکنون به 20 زبان ترجمه شده و در فرانسه و بلژیک چند جایزه‌ی معتبر را به خود اختصاص داده است. آنا گاوالادا، نویسنده‌ای است که به‌سادگی از آنچه در دوروبرمان می‌گذرد می‌نویسد؛ بی حذف و اضافه. داستان‌های وی به‌راحتی هرچه تمام‌تر احساسات آدم‌های اطراف را نشان می‌دهند. آن‌ها در عین سادگی لایه‌دار و عمیق هستند. روز مرگی‌ها و ریزترین تفکرات ذهن یک انسان زیر ذره‌بین اندیشه او قرار گرفته‌اند. تلاش نمی‌کند شگفت‌زده‌مان کند. روزمرگی‌هایی که اگر تلخ، یا اگر شیرین، همین‌اند که هستند؛ صادقانه وحقیقی. روزنامه‌ی ماری فرانس درباره‌ی این کتاب نوشته است: «داستان‌ها هم خارق‌العاده‌اند هم گزنده و درعین‌حال، غم‌انگیز. گلی زیبا با خاطره‌های زیاد.» یا شاید به قول خود گاوالدا، «واقعیات ناخوشایندی که به‌آرامی از آن‌ها سخن رفته است.»