کتاب «جادوی اندیشه بزرگ» نوشته‌ی دیوید جوزف شوارتز به همت انتشارات بهزاد به چاپ رسیده است. این کتاب بر این اصل تأکید دارد که بزرگ‌ فکر کردن کلید دستیابی به موفقیت در زندگی شخصی و حرفه‌ای است. شوارتز با ارائه‌ی راهکارهای عملی و داستان‌های الهام‌بخش، به خوانندگان نشان می‌دهد که چگونه می‌توانند با تغییر نگرش و رفتار، به موفقیت‌های بزرگ دست یابند. 
نویسنده معتقد است که باورها تعیین‌کننده‌ی موفقیت یا شکست افراد هستند. اگر فردی باور داشته باشد که می‌تواند به اهداف بزرگ دست یابد، احتمال موفقیتش بسیار بیشتر از کسی است که خود را محدود می‌کند. او تأکید می‌کند: «آنچه شما باور دارید، تعیین می‌کند که چه چیزی به دست می‌آورید.»
ترس از شکست و ترس از قضاوت دیگران، دو مانع اصلی در مسیر موفقیت هستند. شوارتز توصیه می‌کند که به جای تمرکز بر ترس‌ها، بر اقدام تمرکز کنید. افراد موفق کسانی هستند که اهداف بزرگ برای خود تعیین می‌کنند. شوارتز توصیه می‌کند که نه‌تنها باید اهداف بزرگ داشته باشید، بلکه باید آن‌ها را به‌صورت مکتوب بنویسید و هر روز مرور کنید.
موفقیت نیازمند استفاده‌ی هوشمندانه از زمان است. شوارتز پیشنهاد می‌کند: 
ـ روی کارهای مهم تمرکز کنید.
ـ از وقت‌تلف‌کن‌ها دوری کنید.
ـ هر روز لیستی از کارهای ضروری تهیه کنید.
وی بر این باور است که روابط انسانی نقش کلیدی در موفقیت دارند و توصیه می‌کند:
ـ گوش دادن فعال را تمرین کنید.
ـ از انتقادهای مخرب بپرهیزید.
ـ به دیگران ارزش دهید و آن‌ها را تحسین کنید.
نویسنده در بخشی، موانع بزرگ‌اندیشی و راه‌های غلبه بر آن‌ها را بیان می‌کند:
بیماری اما: بسیاری از مردم ایده‌های بزرگ دارند، اما...
اما پول ندارم...
اما تجربه‌ی کافی ندارم...
شوارتز می‌گوید: هرگاه «اما» به ذهنتان آمد، بلافاصله آن را با «چگونه می‌توانم» جایگزین کنید؛ مثلاً به جای «اما پول ندارم» بگویید: «چگونه می‌توانم سرمایه جذب کنم؟»
همچنین عادتِ به تعویق انداختن کارها، بزرگ‌ترین دشمن موفقیت است. شوارتز در این مورد قانون 72 ساعت را پیشنهاد می‌کند: اگر تصمیمی گرفتید، ظرف 72 ساعت اولین قدم را بردارید، درغیراینصورت احتمال عمل‌ کردن شما به‌شدت کاهش می‌یابد. 
در کنار این‌ها، ترس از قضاوت دیگران از دیگر موانعِ بزرگ‌اندیشی است؛ بسیاری از مردم به‌دلیل ترس از «چه می‌گویند؟» زندگی متوسطی را تحمل می‌کنند. شوارتز در این مورد پاسخ جالبی دارد: «مردم آن‌قدر درگیر زندگی خود هستند که به شما فکر نمی‌کنند!»
این کتاب سیستم فکری شما را تغییر می‌دهد و به شما یاد می‌دهد که محدودیت‌ها فقط در ذهن شما وجود دارند. شوارتز در پایان کتاب می‌نویسد: «بزرگ فکر کنید، بزرگ عمل کنید و بزرگ زندگی کنید. جهان از آنِ کسانی است که جرئت رؤیاهای بزرگ را دارند.»

قسمتی از کتاب جادوی اندیشه بزرگ:
بسیاری از رفتارهای انسانی گیج‌کننده‌اند. آیا تاکنون فکر کرده‌اید که چرا فروشنده‌ای یک مشتری را با پرسش گرم «بله آقا، چه خدمتی می‌توانم انجام دهم؟» می‌پذیرد، اما عملاً دیگری را نادیده می‌گیرد؟ یا چرا مردی برای یک خانم در را باز می‌کند، اما برای دیگری نه؟ یا چرا کارمندی دستورات یک مافوق را پیوسته و درست اجرا می‌کند، اما آنچه را مافوق دیگری می‌گوید با اکراه انجام می‌دهد؟ یا چرا ما به آنچه یک نفر می‌گوید توجه می‌کنیم اما دیگری را نادیده می‌گیریم؟
به اطراف خود نگاه کنید، خواهید دید که با بعضی‌ها با عناوین «هی، یارو» یا «هی، رفیق» رفتار می‌شود و با دیگران با عنوان محترمانه و مهم «بله، قربان». تماشا کنید و ببینید که بعضی‌ها اعتمادبه‌نفس دارند و وفاداری و تحسین مردم را، درحالی‌که دیگران ندارند.
بادقت بیشتری نگاه کنید و باز هم ببینید که افرادی که بیشترین احترام را دارند، موفق‌ترین هم هستند.
توضیحش چیست؟ می‌توان در یک کلمه خلاصه کرد: اندیشه. اندیشیدن چنین کاری می‌کند. دیگران چیزی را در ما می‌بینند که ما در خودمان می‌بینیم. با ما رفتاری می‌شود که فکر می‌کنیم سزاوارش هستیم.
اندیشیدن چنین کاری می‌کند. کسی که خود را دست‌کم بگیرد، صرف‌نظر از اینکه شایستگی‌های واقعی‌اش چه باشد، پست و حقیر می‌شود؛ زیرا تفکر اعمال را تنظیم می‌کند. اگر مردی احساس حقارت کند، حقیرانه رفتار می‌کند و هیچ پوششی یا وانمودی این احساس پایه را برای مدت طولانی پنهان نمی‌کند. کسی که احساس کند مهم نیست، واقعاً مهم نیست.
از سوی دیگر، کسی که واقعاً بیندیشد شایسته‌ی کاری است، واقعاً شایسته است. 
برای مهم شدن، باید اندیشه‌ی مهم بودن داشت. واقعاً چنین بیندیشید تا دیگران نیز چنین بیندیشند. این منطق را تکرار می‌کنم: 
اندیشه‌تان رفتارتان را می‌سازد.
رفتارتان واکنش دیگران را می‌سازد.

جادوی اندیشه بزرگ را کامران بهمنی ترجمه کرده و کتاب حاضر در 316 صفحه‌ی رقعی و با جلد نرم چاپ و روانه‌ی کتابفروشی‌ها شده است.