عنوان کتاب، مولف، مترجم یا ناشر مورد نظر خود را برای جستجو وارد کنید.
فیلمنامه اصلی: شوالیه تاریکی
«شوالیه تاریکی» فیلمی ابرقهرمانی، محصول سال 2008 به کارگردانی کریستوفر نولان و براساس فیلمنامه‌ای است که با برادرش جاناتان نولان نوشته است. او پس از موفقیت بسیار فیلم «بتمن» ساخت «شوالیه تاریکی» را آغاز می‌کند و کمپانی برادران وارنر ساخت دنباله‌ای را بر این فیلم در اولویت قرار داد. نولان‌ها در نوشتن فیلمنامه تحت تأثیر کمیک‌های بتمن دهۀ 1980 و فیلم‌های درام جنایی قرار گرفتند و به دنبال ادامه‌ی حس واقعی «بتمن آغاز می‌کند» بودند.
از آوریل تا نوامبر 2007، فیلمبرداری با بودجه‌ی 185 میلیون دلاری در شیکاگو، هنگ‌کنگ و انگلستان انجام شد. «شوالیه تاریکی» اولین فیلم بزرگی بود که با دوربین‌های آی‌مکس با وضوح بالا فیلمبرداری شد. کریستوفر نولان از استفاده از تصاویر کامپیوتری مگر در موارد ضروری اجتناب می‌کرد و بر کارهای عجیب‌وغریبی مانند چرخاندن کامیون 18 چرخ و منفجر کردن کارخانه اصرار داشت.
وقتی «شوالیه تاریکی» در ماه ژوئیه اکران شد، برای لحن و مضامین بالغانه، سبک بصری و اجراهایش تحسین شد، به‌ویژه لجر که جوایز بسیاری پس از مرگش، از جمله جوایز آکادمی، بفتا و گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را، دریافت کرد. این فیلم چندین رکورد باکس آفیس را شکست و به پرفروش‌ترین فیلم سال 2008 و پرفروش‌ترین فیلم ابرقهرمانی تبدیل شد. بعدها بسیاری از فیلمسازان به دنبال تکرار موفقیت این فیلم با تقلید از لحن آن بودند. کتابخانه‌ی کنگره‌ی ایالات متحده آن را برای قرار گرفتن در فهرست ملی فیلم در سال 2020 انتخاب کرد.
پس از «بتمن آغاز می‌کند» در سال 2005، نولان قصد ساخت دنباله‌ای را نداشت و حتی مطمئن نبود که بتمن آغاز می‌کند موفقیتی تضمین‌شده را با خود به همراه داشته باشد. کریستوفر، در کنار همسرش و تهیه‌کننده‌ی قدیمی‌اش اِما توماس، هرگز روی یک فیلم دنباله‌دار کار نکرده بود؛ اما او و دیوید گویر، نویسنده‌ی همکارش، ایده‌هایی را برای دنباله‌ای در طول فیلمبرداری به بحث گذاشتند. گویر یک طرح کلی برای دو دنباله مطرح کرد؛ اما کریستوفر مطمئن نبود که چگونه روایت «بتمن آغاز می‌کند» را برای ساخت دنباله‌ای بسط و گسترش دهد و همچنین علاقه‌مند بود که جوکر را در سبکی رئالیستی به کار گیرد. بحث و گفت‌وگو برای ساخت شوالیه‌ی تاریکی بین برادران وارنر و کریستوفر نولان مدت کوتاهی پس از اکران «بتمن آغاز می‌کند» آغاز شد و پیشرفت پروژه، بعد از تولید فیلم پرستیژ (2006) آغاز شد.
فیلمنامه‌ی برادران نولان تحت تأثیر فیلم‌هایی مانند «پدرخوانده» (1972) و «گرما» (1995) آغاز می‌شود و فیلمنامه‌ی تمام‌شده‌ی آن‌ها بیشتر از یک فیلم ابرقهرمانی سنتی به یک درام جنایی شباهت داشت.
با اینکه شوالیه‌ی تاریکی تفاوت‌های عمیق بصیری و رفتاری‌ای بین دو شخصیت بتمن و جوکر قائل می‌شود، فیلم آشکارا به بررسی شباهت‌های بین آن دو و هویت‌های مبهم مربوط به آن‌ها می‌پردازد. نزدیکی خیر و شر از خلال شخصیت دنت نیز که در ابتدا شوالیه‌ی روشنایی گاتهام نامیده می‌شد و بعدتر به‌دلیل فساد در گرایش به اجرای خودسرانه‌ی قانون، «هاروی دو چهره» لقب گرفت، به‌وضوح بیان می‌شود. او پس از مرگ دوستش، ریچل داوس (مگی جیلنهال)، و ناقص شدن خودش (هر دو به دست جوکر)، چه به‌طور فیزیکی و چه اخلاقی، از هویت خود عدول کرد. به عبارت دیگر، ابهام هویتی که نولان از خلال تروما در فیلم‌هایش به نمایش درمی‌آورد در اینجا نیز همچنان ادامه می‌یابد؛ اما به شکلی دقیق‌تر بازتاب‌دهنده‌ی زمینه‌های پس از یازده سپتامبر خود است.
قسمتی از فیلمنامه شوالیه‌ی تاریکی چاپ نشر چترنگ:
داخلی. پنت‌هاوس وین. روز
وین به اتاق‌نشیمن می‌آید. هیجان‌زده است. آلفرد در حال نظارت بر مقدمات میهمانی است.
وین: کارا چطور پیش می‌ره؟
آلفرد: فکر می‌کنم جمع‌آوری کمک موفقیت بزرگی باشه قربان.
وین: چرا فکر می‌کنی می‌خوام برای هاروی دنت مهمونی بدم؟
آلفرد: به نظرم رسید شما می‌خواین غیر از من و نخاله‌های گاتهام با کسای دیگه‌ای هم معاشرت کنین که خانم داوس تحت تأثیر قرار بگیرن.
وین: خیلی خنده‌داره و خیلی اشتباه. درواقع برای دنته. می‌دونی... وین با دیدن چیزی در تلویزیون حرف خود را نیمه‌تمام می‌گذارد دوربین خبر بتمن را نشان می‌دهد که از جایی آویزان شده و زیرنویس خبر چنین است: «آیا بتمن مُرده؟» تصویر قطع می‌شود و انجل را در استودیو می‌بینیم.
انجل (گفتار روی تصویر)... پلیس فیلمی رو که روی بدن جسد مخفی شده بود پیدا کرده. لطفاً بینندگان حساس تماشا نکنن. خیلی تکون‌دهنده‌س.
تصویر روی مردی دست‌وپابسته می‌رود که لباس بدلی بتمن بر تن دارد و صورتش کبود و خونی است، در اتاقی که با نور چراغ مهتابی روشن شده است.
صدا: (صدای خارج از تصویر): اسمتو بهشون بگو.
مرد: (ناتوان) برایان داگلاس.
صدا: (صدای خارج از تصویر) تو بتمن واقعی هستی؟
مرد: نه.
صدا: (صدای خارج از تصویر) چرا مثل بتمن لباس می‌پوشی؟
مرد: اون یه نماده... که به ما می‌گه نباید از نخاله‌هایی مثل تو بترسیم...
صدا: (صدای خارج از تصویر): اما تو می‌ترسی برایان. واقعاً می‌ترسی. فکر می‌کنی بتمن به گاتهام کمک کرده؟
برایان نامطمئن به نشانه‌ی تأیید سر تکان می‌دهد...
صدا: به من نگاه کن.
برایان سرش را پایین می‌اندازد.
صدا: به من نگاه کن!
برایان سرش را بلند می‌کند... دوربین روی صورت جوکر در نوسان است، صورتی که با گچ سفید گریم شده و روی زخم‌هایش رژ لب قرمز مالیده شده است.
جوکر: بتمن دیوونه گاتهامو این جوری اصلاح کرده. شما می‌خواین گاتهام نظم داشته باشه؟ بتمن باید بره. پس... (نزدیک‌تر می‌آید) بتمن باید نقابشو برداره و خودشو تسلیم کنه. تا روزی که خودشو تسلیم نکنه... مردم می‌میرن. از امشب شروع میشه. من به حرفم عمل می‌کنم.
تصویر می‌ایستد. وین رو به آلفرد می‌کند. ساکت است.