پرتره (پازل شعر امروز122)

کتاب «پرتره» مجموعه شعری سروده‌ی «هرمز علی‌پور»، شاعر معاصر است.
علی‌پور در مقدمه‌ی کتاب درباره‌ی شعرهایش گفته: «دوست‌داشتن و دوست‌داشته‌شدن زیباترین و رساترین نوعی از هنر است و این اصلا ربطی به نگاه عامیانه و احتمالا آغشته به پلشتی روح و جان ندارد. در برخی از شعرهای من ممکن است کسی یا کسانی خود را بنگرند و انگار که نوعی مخاطب منحصر است. یا که تلقین هم می‌تواند باشد. در سکوت سنگ و چهره‌هایی و رفتارهایی همیشه شعری یا شعرهایی مرا صدا می‌زنند که ممکن است ایجاد نوعی از تصور را در خواننده‌ای برانگیزد.» شعری از این مجموعه را با هم می‌خوانیم: «با هر ضمیر که شروع کنم می‌بینم/ زود است هنوز/ که یک نفر ببینم تو را/ یک نفر که نمی‌تواند این همه نگاه را/ با خود به خانه بیاورد و بعد راحت/ به استراحت بپردازد/ بعد هم معلوم است که آن چشم‌ها و نگاه‌ها چه سرنوشتی دارند»

هرمز علی‌پور متولد ۱۳۲۵ در ایذه از شاعران معاصر، نخستین شعر خود را در بیست‌سالگی در مجله «فردوسی» چاپ کرد. وی به همراه چهار شاعر خوزستانی (ساکن مسجدسلیمان) در دهه‌ی پنجاه به‌عنوان مبدعان سبک «موج ناب» توسط منوچهر آتشی و مجله تماشا به جامعه‌ی ادبی معرفی شدند. علی‌پور به مدت قریب به نیم‌قرن، به شکل رسمی و غیررسمی به معلمی پرداخته است.