ژنرال های عریان (روایت هایی درباره جنگ های بی پایان)
(سیاست و جنگ،میلیتاریسم،امنیت ملی و سیاست نظامی ایالات متحده)
موجود
ناشر | طرح نو |
---|---|
مولف | ویلیام آرکین |
مترجم | امین عسکری زاده |
قطع | رقعی |
نوع جلد | شمیز |
تعداد صفحات | 374 |
شابک | 9789644892202 |
تاریخ ورود | 1403/02/19 |
نوبت چاپ | 1 |
سال چاپ | 1403 |
وزن (گرم) | 0 |
کد کالا | 133373 |
قیمت پشت جلد | 3,370,000﷼ |
قیمت برای شما
3,370,000﷼
برای خرید وارد شوید
درباره کتاب
در این کتاب نویسنده تلاش میکند که نشان دهد اهداف آمریکا در جهت جنگافروزی و آتشریختن بر آتشدان جنگهای پیدرپی در خاورمیانه و دیگر نقاط جهان چندان نسبتی با دولتها و روسای جمهوری ندارد که سر کار میآیند. در واقع بنیاد سیاستهای آمریکا در لوای منافع ملی آمریکا، ناظر به جنگافروزی و در جایی پساپشت دولتهایی که میآیند و میروند قرار دارد. نویسنده تلاش کرده که این موارد را با تکیه بر مصادیق متعدد آشکار سازد و در جایی خطاب به تیم تحقیقاتی خود گفته است:
«امکان این نیز وجود دارد که برخی نظرات دونالد ترامپ درست باشد... احتجاج کردم و برهان آوردم که ما دیرزمانی است، دیگر نمیپرسیم که واقعا برای چه میجنگیم، چقدر موفق بودهایم یا اینکه اصلا غایت مطلوب جنگ چیست. سرانجام پس از نزدیک به دو سال بحث و با تاکید و تمرکز روزافزون دامنهی اخبار بر ترامپ، با ناامیدی آنجا را ترک کردم و نامهای سرگشاده به همکارانم نوشتم و از تهیه و تمهید «سیرک ترامپ» و تبدیل رسانههای خبری به یکی از بیشمار مشوقان جنگ بیپایان گله کردم. در آن نامه اذعان کردم که «برایم شوکهکننده و وحشتناک است که ما از طریق گزارشهای غیرموثق و بیاساس، مهر تاییدی بر فعالیتهای بدون هدف و بیرویهی آمریکا در خاورمیانه و درحالحاضر در آفریقا میزنیم، اما شکست ژنرالها و سران امنیت ملیمان را گزارش نمیکنیم، آن را دلسردکننده میدانم...»
«امکان این نیز وجود دارد که برخی نظرات دونالد ترامپ درست باشد... احتجاج کردم و برهان آوردم که ما دیرزمانی است، دیگر نمیپرسیم که واقعا برای چه میجنگیم، چقدر موفق بودهایم یا اینکه اصلا غایت مطلوب جنگ چیست. سرانجام پس از نزدیک به دو سال بحث و با تاکید و تمرکز روزافزون دامنهی اخبار بر ترامپ، با ناامیدی آنجا را ترک کردم و نامهای سرگشاده به همکارانم نوشتم و از تهیه و تمهید «سیرک ترامپ» و تبدیل رسانههای خبری به یکی از بیشمار مشوقان جنگ بیپایان گله کردم. در آن نامه اذعان کردم که «برایم شوکهکننده و وحشتناک است که ما از طریق گزارشهای غیرموثق و بیاساس، مهر تاییدی بر فعالیتهای بدون هدف و بیرویهی آمریکا در خاورمیانه و درحالحاضر در آفریقا میزنیم، اما شکست ژنرالها و سران امنیت ملیمان را گزارش نمیکنیم، آن را دلسردکننده میدانم...»
بخشی از کتاب
نخستین تجربۀ تلخِ مدنی باراک اوباما با «عقبنشینی» از عراق آغاز شد. یک هفته پیش از کریسمس ۲۰۱۱، پانصد سرباز آمریکایی با معدههایی پر از هاتداگ و کباب دندهای بریان در جنوب عراق جشن گرفته بودند و مشتاقانه برای بازگشت بهموقع به ایالات متحده و تعطیلات کریسمس لحظهشماری میکردند و درحالِ سوارشدن بر زرهپوشهای ضدّ مین بودند. در پایگاه عملیات اضطراری اَدِر، هوای شنآلود آنجا پر شده بود از صدای ۱۲۵ کامیون که موتورهایشان درجا کار میکردند. روحیهها آکنده از امید، اما همگی تحتفشار بودند. این آخرین کاروان آمریکاییهای مستقر در عراق بود که درحالِ بازگشت به خانه بودند تا به جنگی نُهساله خاتمه داده شود. این عقبنشینی، بهقدر شتابزدگیِ عقبنشینی سیوپنج سال پیشاز شهر سایگون (پایتخت ویتنام جنوبی) نبود، اما شبانه و حتی بدونِ اطلاع شرکای محلی عراقی انجام گرفت. مأموریت پایانی این سربازان آمریکایی روشن بود: افشانکردن اخبار به شورشیان یا تروریستها، پرهیز از هرگونه حملۀ «دوستانهای» ازسوی عراقیها و نیز از بمبهای کنارجادهای.
نظرات
هیچ دیدگاهی برای این کالا نوشته نشده است.
کالا مرتبط
موارد بیشتر