فتوپلی (پژوهش روان شناختی و زیبایی شناختی)

نوول روی پرده، اگر واقعا نوول باشد و نه تبدیل آنچه در واقع طرحی نمایشی است از سوی نوول‌نویس، فاقد حیات و نومیدکننده است. اما، از سوی دیگر، فُتوپلی بسیار بیش از نمایش بر زمینۀ کنش انسانی تأکید می‌کند، و در این ویژگی با نوول سهیم است. پیش‌زمینه‌های اجتماعی و طبیعی، هر دو، زمینه‌هایی واقعی برای تحول شخصیت اصلی در داستان هستند. این ویژگی‌ها را می‌توان به‌آسانی به فُتوپلی منتقل کرد، و به‌همین دلیل برخی نوول‌هایی که به‌تصویر کشیده‌شده‌اند نسبت به تبدیل نمایش به فُتوپلی مزیت داشته‌اند. اما تنها نتیجۀ درستی که می‌توان گرفت آن است که نه نمایش و نه نوول، هیچ‌یک، برای سناریوهای فیلم کافی نیستند. فوتوپوئت [کارگردان] باید به خودِ زندگی روی آورد و زندگی را در صوَری هنری، که مخصوص این هنر خاص است، در قالبی دیگر بریزد. اگر او معنای بنیادی جهان روی پرده را به‌درستی درک کرده باشد، تخیلش او را بسیار بهتر از خاطرات وی از نمایش‌هایی که روی صحنه دیده یا نوول‌هایی که خوانده راهنمایی می‌کند.