دستکش سفید و هفت داستان دیگر

گاهی که سر کلاس به دستکش زل می‌زدم، حس می‌کردم آن پارچه نخی دستم را در خود می‌گیرد و می‌پوشاند. بعد انگشتانم را تند مثل کرم می‌جنباندم، یا بارها و بارها پشت دست چپم را با کف دست راستم می‌مالیدم. اما چیز دیگری در این دستکش بود که عذابم می‌داد، چیزی که بیش‌تر از واقعیت صرف حضور خودنمایانه‌اش بود. از همان اول من و امیلی رابطه‌ای درونی داشتیم، رابطه‌ای آزاد، باز و روشن. آن پیوند آرامش‌بخش و همبستگی صاف‌و ساده‌ای که پیش از آن تجربه‌اش نکرده بودم مثل بالکن زیر آفتاب یا درخشش شب برفی زیر چراغ‌های خیابان فوق‌العاده بود.