عنوان کتاب، مولف، مترجم یا ناشر مورد نظر خود را برای جستجو وارد کنید.
کار آهسته / به سرانجام رساندن کارها بدون فرسودگی
کتاب «کار آهسته» نوشته‌ی کال نیوپورت به همت نشر نوین توسعه به چاپ رسیده است. نقل‌قولی هست که می‌گوید: «چیزی را که نتوانی اندازه بگیری، نمی‌توانی مدیریتش کنی.» احتمالاً شما هم در ابتدایی‌ترین بحث‌ها و مطالب مدیریتی با این جمله مواجه شده‌اید. جمله‌ای که در اغلب موارد و زمان‌ها درست است و به کار می‌آید؛ اما چه شد که چنان آن را باور کردیم که نسبت به بسط دادنش از کار «کارخانه‌ای و یَدی» به کار «شناختی و ذهنی» کوچک‌ترین تردیدی به خودمان راه ندادیم و پیش خودمان فکر نکردیم که شاید آن چکش به درد کوبیدن این میخ جدید نخورد؟! شاید هم شک کردیم ولی جایگزین مناسبی برایش پیدا نکردیم و شد آنچه شد!
به فرض اینکه کار و عملکرد همه‌ی افراد را باید بسنجیم، وقتی متر و معیار درستی برای این سنجش نداشته باشیم، ناخودآگاه به سمتی سوق پیدا می‌کنیم که مشغولین و درگیر بودن را معادل با بهره‌وری و خلق ارزش در نظر می‌گیریم؛ هرچه مشغول‌تر، بهتر. اینکه درگیر چندین کار و پروژه باشیم، وظایف بسیاری برای انجام داشته باشیم، همیشه و همه‌جا در دسترس و پاسخگو باشیم و به‌صورت‌کلی «سرشلوغ‌بودن» ارزشی کاری و اجتماعی به حساب می‌آید. خودمان هم بابت این وضعیت احساس کارآمد بودن می‌کنیم و از طرفی هم از سمت سازمان تشویق می‌شویم.
اما در قبال آن، چه چیزی را فدا می‌کنیم؟ تعادل بین کار و زندگی، و آرامش و فراغتی را که باید در زمان‌های غیرکاری داشته باشیم؛ حتی ارزش بلندمدتی که برای سازمان ایجاد می‌کنیم هم کمتر می‌شود. نتیجه‌ی ادامه‌ی چنین وضعیتی این است که درنهایت تحت فشار بی‌امان و همواره در حال افزایش آن، فرسوده و دچار انواع بیماری‌های جسمی و روانی می‌شویم.
راهکار پیشنهادی کال نیوپورت این است که تعریفی بهتر، بهینه‌تر و انسانی‌تر از بهره‌وری ایجاد کنیم و برای حرکت به سمت آن، سه اصل کلی را پیشنهاد می‌کند: کارهای کمتری انجام دهیم، با ضرب‌آهنگی طبیعی کار کنیم و تمام فکرمان را به کیفیت کار معطوف کنیم.
کال نیوپورت مانند کتاب کار عمیق، در این کتاب هم ابتدا به مبانی نظری موضوع می‌پردازد و بعد نکات کاربردی آن را مطرح می‌کند. همچنین برای توضیح ایده‌هایش مثال‌های زیادی از افراد مختلف می‌آورد که ممکن است برای برخی از خوانندگان «بیش‌از‌حد» به نظر برسد، اما همه‌ی این مطالب و مثال‌ها به درک ابعاد مختلف موضوع کمک می‌کند و شایسته‌ی توجه ویژه است.
کتاب کار آهسته نقشه‌ی راهی برای رهایی از بار اضافی و رسیدن به رویکردی جاودانه‌تر برای دستاوردهای معنادار ارائه می‌دهد. دنیای کار در آستانه‌ی انقلابی جدید است و کار آهسته همان چیزی است که ما به آن نیاز داریم.
قسمتی از کتاب کار آهسته:
خیلی از افراد باور دارند که دلیل کار زیاد آن‌ها تلاش مدیر یا صاحب کار برای استثمار و کسب حداکثر کار ارزشمند از کارکنان است. اگرچه توسعه‌ی این چارچوب در انقلاب صنعتی و صنایع ریشه دارد و بعداً در بخش خدمات، خصوصاً آن دسته از کارها که دستمزد ساعتی دارند، نیز اعمال شد، در بخش دانشبنیان چندان قابل استفاده نیست. اگر شما از طریق نشستن پشت یک صفحه‌ی نمایش کسب درآمد می‌کنید، احتمالاً یک مدیر که مدام کار همه را زیر نظر داشته و معتقد است باید تحت هر شرایطی میزان تولید به میزان هدف برسد، مستقیماً همه‌ی کارها را به شما حواله نمی‌کند، بلکه کارها از جهات مختلف ـ از طرف همکاران، بخش منابع انسانی و مشتریان ـ به شما تحمیل می‌شوند. همچنین، پویایی مشاغل شناختی (ذهنی) با مشاغل فیزیکی متفاوت است. در کارهای فیزیکی، اینکه کارگران مجبور شوند بیشتر در کارخانه کار کنند ممکن است مستقیماً سود بیشتری تولید کند، اما در مقابل، در کار دانشبنیان، اینکه کارمندان وادار شوند کارهای بیشتری انجام دهند هم کمیت و هم کیفیت نتیجه را کاهش می‌دهد. اگر حجم کاری ما فقط توسط مدیران قدرتمند و با هدف افزایش سود تعیین شود، احتمالاً و در کمال تعجب، باید کار کمتری برای انجام دادن داشته باشیم.
پذیرش قابل‌کنترل نبودن ماهیت کار دانشبنیان کلید حل این معما را ارائه می‌کند: خودتنظیمی. چگونه دانش‌ورزان تصمیم بگیرند که چه زمانی باید با هجوم تقاضاهای کاری مختلف مخالفت کنند؟ در محیط کاری امروز، دانش‌ورزان از استرس به‌عنوان یک ابزار سنجش پیش‌فرض برای ایجاد تعادل استفاده می‌کنند. رد کردن دعوت به جلسه‌ای در زوم برای شما هزینه‌ای اجتماعی به همراه دارد، چون به کار یک همکار کمی صدمه وارد کرده یا به‌صورت ضمنی اعلام می‌کنید که مایل به همکاری نیستید، اما اگر درباره‌ی حجم کاری خود استرس فراوانی داشته باشید، ممکن است این هزینه برایتان قابل‌قبول باشد: در این شرایط، اطمینان دارید که تا سرحد قابل‌تحملتان مشغله دارید و دانستن این موضوع به شما کمک می‌کند تا درخواست جلسه را رد کنید. درواقع باید به اندازه‌ای استرس داشته باشید که ناراحتی طرف مقابل از اینکه شما درخواست جلسه را رد کرده‌اید برایتان قابل‌توجیه باشد.
مشکل این روشِ استرس‌سنج آن است که تا وقتی کارد به استخوانتان نرسیده است و در سر حد فشار کاری قابل‌تحمل قرار نگرفته‌اید، وظایف جدید را رد نمی‌کنید. بنابراین همواره در حدی توان‌فرسا مشغول هستید که باعث می‌شود به نقطه‌ی بحرانی سربار برسید. به همین دلیل است که بسیاری از دانش‌ورزان همواره تحت فشار فراوانی هستند و کارهای غیرمنتظره بر آن‌ها فشار جبران‌ناپذیری وارد می‌کنند: روش ما برای مدیریت فشار کاری باعث می‌شود که همواره حجم کاری‌مان در محدوده‌ی خطرناکی قرار بگیرد.
کار آهسته را حسین حدادی‌نیا و سمیه حدادی‌نیا به اتفاق ترجمه کرده‌اند و کتاب حاضر در 176 صفحه‌ی رقعی و با جلد نرم چاپ و روانه‌ی کتابفروشی‌ها شده است.