معرفی کتاب: ورای ممکن (زندگی من در محدوده‌ی مرگ)

«ورای ممکن» کتابی است شامل زندگینامه‌ی نیرمال پورجا. تایمز می‌نویسد: «فارغ از اینکه عاشق کوهستان باشید یا نه، از سرسختی و شجاعت نیرمال پورجا شگفت‌زده خواهید شد و تحت تأثیر دستاوردهای او قرار خواهید گرفت.» حالا دیگر اغراق نیست اگر نیرمال پورجا را یک «ابرانسان» بدانیم. او در کودکی، از شدت فقر، پابرهنه به این سو و آن سو می‌رفت، اما اسوه‌ی خواستن و رسیدن و اسطوره‌ی کوه‌نوردی جهان شد. به ارتش بریتانیا پیوست. در سال ۲۰۱۹، پروژه‌ی ممکن ۱۴/۷ را پایه گذاشت و موفق شد در کمتر از هفت ماه (یا در واقع در ۶ ماه و ۶ روز) چهارده قله‌ی هشت هزار متری را فتح کند، کاری که پیش از او غیرممکن می‌نمود. برای درک بهتر عظمت این کار باید بدانیم که رکورد پیشین آن هشت سال بود! نیرمال شرایط دشوار بسیاری را تجربه کرده و از همه‌ی آن‌ها سربلند بیرون آمده است. برای او فقط رسیدن به هدف مهم نیست و گاهی حتی جان خود را به خطر می‌اندازد تا به کوهنورد درراه‌مانده‌ای کمک برساند. کاری که نیرمال انجام داد نشان‌دهنده‌ی قدرت اراده‌ی انسان است که محال را ممکن می‌سازد. او در ورای ممکن تجربیات گران‌بهایش را با ما به اشتراک می‌گذارد و نشان می‌دهد چگونه قدرت رهبری، شوق آموختن و صداقت و همکاری به فتح قله‌ها منجر می‌شود. ورای ممکن کتابی است برای اندیشیدن، ساختن خویشتن، انتخاب راه‌های درست و تلاش برای رسیدن. نیرمال پورجا می‌گوید: «من برای صعود به مرتفع‌ترین قله‌های جهان از یک رکورد زمانی باورنکردنی الهام گرفته بودم و امیدوار بودم به کوه‌هایی که در نپال بودند مانند آناپورنا، دائولاگیری، کانچنجونگا، اورست، لوتسه و ماناسلو صعود کنم و همچنان با سرعت بالا به نانگاپاربات، گاشربروم ۱ و ۲، کی ۲، و برودپیک در پاکستان صعود کنم و در نهایت، قله‌های چالش‌برانگیز واقع در تبت مانند چوایو و شیشاپانگما را فتح کنم. چوایو از سمت نپال هم در دسترس بود. اما چرا؟ این کوهستان‌ها جزء سکونت‌ناپذیرترین و خشن‌ترین نقاط کره زمین‌اند و چالشی در این حد و در زمانی کمتر از یک سال به نظر برخی مردم دیوانگی محسوب می‌شد. اما برای من موقعیت و چالشی بود که به جهانیان ثابت کنم که هر چیزی، تأکید می‌کنم هر چیزی، امکان دارد اگر یک فرد ذهن و قلبش را در آن مسیر قرار دهد.

قسمتی از کتاب ورای ممکن:

دلایل مختلفی برای اینکه به قله‌ی آناپورنا به عنوان اولین سفر در پروژه‌ی ممکن صعود نکنم وجود داشت. دهمین قله‌ی مرتفع جهان شهرت ترسناکی در جایگاه مرگ‌بارترین کوه جهان کسب کرده بود. تا آغاز سال ۲۰۱۹، حدود شصت کوه‌نورد در آنجا کشته شده بودند و احتمالاً با کشته شدن سی و هشت درصد کوه‌نوردانی که جرئت کرده بودند برای آن تلاش کنند، دهشتناک‌ترین آمار بقا را در کوه‌نوردی ارتفاع‌های بالای هشت هزار متر داشت. درصد بالایی از خطر به علت ناپایداری آناپورنا بود: یک منطقه‌ی جنگی یخچالی که مستعد بهمن‌های وحشتناک یخ و سنگ و ریزش دیواره‌های یخی از بالا بر سر هر کوه‌نوردی بود که در یک زمان نامناسب در مکان نامناسبی قرار داشت. تمامی جغرافیای آناپورنا مملو از شکاف‌های یخی عمیق و پنهانی است که افراد زیادی را تا امروز بلعیده و به کام مرگ کشانده است.