جستجوی کتاب
عنوان کتاب، مولف، مترجم یا ناشر مورد نظر خود را برای جستجو وارد کنید.
ورود به فروشگاه
سینما-اقتباس: غرامت مضاعف
«غرامت مضاعف» فیلمی است به کارگردانی بیلی وایلدر و محصول سال ۱۹۴۴ سینمای امریکا. در این فیلم بازیگرانی همچون باربارا استانویک، فرد مکموری و ادوارد جی رابینسون به نقشآفرینی پرداختهاند. نوع جدیدی از فیلم در هالیوود سالهای اولیهی دههی ۱۹۴۰ به ظهور رسید: فیلمهایی دلهرهآور با پیرنگی برگرفته از مکتب هارد بویلد داستان جنایی، ولی با سبکی کاملاً مختص به خود. «غرامت مضاعف» که در سال ۱۹۴۴ ساخته شد، در تعریف گونهای سینمایی که فیلم نوآر نام گرفت، فیلمی مهم به شمار میآمد. در فیلمنامهی آن، دو شخصیت جنایتکار بهیادماندنی خلق شدهاند: فیلیس دیتریکسون خودخواه و فریبکار (باربارا استنویک) و والتر نف دوستداشتنی ولی بیاعتنا به اصول اخلاقی (فرد مکموری). کارگردانی ماهرانهی بیلی وایلدر آنان را در فضاهای سایهروشن گرفتار میکند: آفتاب درخشان کالیفرنیا سایهی پردههای کرکرهای را به درون اتاقهای غبارآلود میاندازد و نور تند و برندهی چراغها شب را میشکافد. ریچارد شیکل در کتاب «غرامت مضاعف»، چگونگی خلق این اثر را با جزئیاتی مسحورکننده شرح میدهد: ریشههای ادبی آن در داستان جنایی سالهای ۱۹۳۰، روابط دشوار وایلدر و فیلمنامهنویسش ریموند چندلر، انتخاب بازیگر فیلم، فرد مککوری، که تمایلی به بازی در این فیلم از خود نشان نمیداد و تصمیم اخیر وایلدر مبنی بر حذف سکانس پایانی اعدام نف که با هزینهی زیادی فیلمبرداری شده بود. تحلیل شیکل، بار دیگر جایگاه انکارناپذیر «غرامت مضاعف» را به عنوان اثری کلاسیک به اثبات میرساند.قسمتی از کتاب «غرامت مضاعف»:
چارلی براکت محافظهکار مایل نبود برای نگارش این کار مخاطره آمیز به همکارش ملحق شود. او غرامت مضاعف را مشمئزکننده ارزیابی کرده بود. سپس وایلدر پیشنهاد کرد که خود کین برای کار بر روی اقتباس این اثر به او بپیوندد، ولی او در آن زمان با فاکس قرارداد داشت. بنابراین سیسترام، کارشناس داستانهای عامه پسند استودیو، ریموند چندلر را پیشنهاد کرد که به تازگی از دورهی فوران خلاقیت خود فراغت یافته بود. در این دورهی بینظیر چهار ساله (۱۹۴۳-۱۹۳۹)، او اولین رمانهای خود را به فاصلهی سالی یک رمان نوشته بود. همگی اشتراک نظر دارند که بهترین آثار چندلر در این دوره خلق شدهاند. وایلدر در آن زمان، این کتابها را نخوانده بود، ولی پس از خواندن، آنها را بسیار جذاب یافت. او دو سطر از آنها را اخیراً به یاد میآورد: هیچچیز خالیتر از استخری خالی نیست.
در حال بارگزاری دیدگاه ها...