عنوان کتاب، مولف، مترجم یا ناشر مورد نظر خود را برای جستجو وارد کنید.
معرفی کتاب: در ستایش سادگی (هنر زیستن به سبک مینیمالیستی)
در ستایش سادگی (هنر زیستن به سبک مینیمالیستی) کتابی است به قلم زوئی پولسن که انتشارات ترانه آن را به چاپ رسانده است. زندگی مینیمالیستی، شیوه‌ای که در آن، زندگی از چیزهای غیرضروری خالی می‌شود تا جا برای چیزهایی که به شما شادی می‌دهد باز شود. حذف هرج‌و‌مرج در تمامی اشکال آن که آرامش، آزادی و سبکی را برای شما به ارمغان می‌آورد.
یک مینیمالیست از طرز فکر اندوختن، مصرف کردن و خرید بیشتر و از تفکر «هرچه بیشتر بهتر» دوری می‌کند. یک مینیمالیست دریافته است که به‌دست‌آوردن و اندوختن چیزها ما را خوشحال نمی‌کند. درآمد بیشتر و دارایی بیشتر بی‌معنی است. پر کردن زندگی با شلوغی و آشفتگی مطلوب نیست، بلکه چیزی است که باید از آن اجتناب کرد. یک مینیمالیست به کیفیت در همه‌ی جوانب اهمیت می‌دهد و نه کمیت.
زوئی پولسن می‌گوید: من یک مینیمالیست هستم و این موضوع عمیقاً راضی‌کننده است. صبح‌ها در اتاقی از خواب بیدار می‌شوم که شلوغ نیست، در سکوت سحرگاه قهوه می‌نوشم و مطالعه می‌کنم، برای دویدن به بیرون می‌روم و سپس به نوشتن می‌پردازم. کمی بیشتر کار می‌کنم و بعد مدت‌زمانی را با خانواده می‌گذرانم. این‌ها چیزهایی است که مرا خوشحال می‌کند؛ نه خریدن چیزهای زیاد، مسافرت‌های پی‌در‌پی، مهمانی رفتن یا صرف هزینه‌های زیاد برای تفریحات گران‌قیمت، تماشای تلویزیون به‌مدت طولانی و بمباران‌شدن با آگهی‌های تبلیغاتی. ممکن است دیگران شادی را در این چیزها بیابند و من آن‌ها را مورد انتقاد قرار نمی‌دهم. فقط آن چیزی که مرا خوشحال می‌کند را بیان می‌کنم.
و این کلید اصلی است. دریافتن اینکه چه چیز شما را خوشحال می‌کند.
از دست سایر چیزها خلاص شوید، تا جایی برای چیزهای مهم داشته باشید. این زندگی‌ای بی‌هیچ و خسته‌کننده نیست. این زندگی‌ای است غنی با کمترین داشته‌ها.
زندگی مینیمالیستی شما با زندگی من متفاوت خواهد بود. باید دریابید چه چیز بیش از همه شما را خوشحال می‌کند. روز ایده‌آل خود را برنامه‌ریزی کنید. سپس چیزهای غیرضروری را از زندگی خود حذف کنید، تا جایی برای روز ایده‌آل خود، برای چیزها و افرادی که دوستشان دارید فراهم سازید. این کتاب برای کمک به شما در یافتن این مسیر است.
قسمتی از کتاب در ستایش سادگی:
فضای کاری شما چقدر مینیمالیستی است؟ فضای کاری خلوت و مرتب چیز زیبایی است. تعریف فضای کاری مینیمالیستی برای هر فرد متفاوت خواهد بود. به نظر من، مینیمالیستی‌ترین فضای کاری فقط خود شما بدون میز کار، کاغذ یا رایانه یا هر چیز دیگری از این دست می‌باشد. فکر می‌کنی، صحبت می‌کنی و شاید روی زمین بنشینی. البته این برای بیشتر ما جواب نمی‌دهد، بنابراین باید به حداقل نیازهای خود نگاه کنیم و بر ایجاد فضای کاری که شامل این موارد ضروری و نه بیش از آن است، تمرکز کنیم.
بنابراین اولین قدم برای شما این است که نیازهای خود برای کار کردن و آنچه را برای جریان راحت‌تر کارتان ضروری است در نظر بگیرید. در صورت امکان، جریان کاری و آن نیازها را به شکلی مؤثر با کارآیی بهتر ساده‌سازی کنید. سپس، زمانی که به حداقل ساده‌سازی رسیدید، ببینید حداقل تنظیمات برای موارد ضروری و جریان کاری شما چه خواهد بود. هر چیز غیرضروری دیگری را حذف کنید.
جالب است بدانید آنچه شما فکر می‌کنید نیازهای شماست، ممکن است حداقل‌ها نباشد. ممکن است همان چیزهایی باشند که به آن‌ها عادت دارید.
به‌عنوان مثال در مورد خودم می‌گویم: من قبلاً عادت داشتم با هزاران هزار کاغذ، فایل، کاغذهای یادداشت و تمام وسایل دفتری معمول (خودکار، مداد، دفترچه، پد، منگنه، پانچ، غلط‌گیر، تقویم، دفتر برنامه‌ریزی و غیره) کار کنم؛ اما بعدتر فهمیدم که می‌توان بدون کاغذ هم کار کرد و بنابراین نیازم به همه‌ی این موارد را از بین بردم. حقیقت این است که با حذف کاغذ، نیازم به کشو را نیز از بین برده‌ام.
حالا ممکن است شما تا آن حد تجمل نداشته باشید و نخواهید تا این حد نیز افراط کنید. نیازهای شما با من متفاوت است -اما نکته اینجاست که ببینید آیا می‌توانید روش کارتان را به گونه‌ای تغییر دهید که کارهای ضروری‌تان را بدون نیازهای یکسان قبلی انجام دهید. حداقل ارزش فکر کردن را دارد- و اگر مانند آنچه من کردم، شما هم تغییراتی ایجاد کنید، ممکن است متوجه شوید که تغییر دادن چیزهای کوچک به‌طور افزایشی بهتر است. من کاغذ را به‌طور کامل حذف نکردم. من این کار را طی مراحلی با یکی‌یکی حذف کردن نیازهای مختلف به کاغذ، انجام دادم.