کوری

ژوزه ساراماگو در رمان خود کابوسی هولناک را باز می‌آفریند. جامعه‌ی شهری پیشرفته‌ای با همه‌ی امکانات ناگهان به بربریت باز می‌گردد و کل ساختار زندگی جمعی به انحطاط کشیده می‌شود. رشته‌های الفت و تعهد از هم می‌گسلد و یکی یکی از بین می‌رود. دقت موشکافانه در سبک و ساختار نوشتن حذف علائم نقطه‌گذاری و عدم تطابق زمان‌ها خواننده را وا می‌دارد تا در هر لحظه به ظرایف معنی بیندیشد. نتیجه رمانی است عمیق، تفکربرانگیز و کتابی که در طی سال‌های اخیر سابقه نداشته است.