وقتی نیچه گریست

وقتی نیچه گریست، برنده‌ی مدال طلای داستان‌نویسی از باشگاه مشترک المنافع کالیفرنیا و درباره‌ی تسخیر ذهن است.
زنی فوق‌العاده زیبا به نام لو سالومه، پس از تنظیم قرار دیدار با دکتر بروئر، درباره‌ی افسردگی و بیماری شدید دوست خود و امکان پایان دادن به زندگی‌اش می‌گوید؛ لو سالومه معتقد است که مرگ او نه‌تنها گریبان خودش بلکه گریبان آقای دکتر، فرهنگ اروپا و همه‌ی مردم را خواهد گرفت، زیرا دوستش مردی بزرگ به نام فریدریش نیچه است که روزی همگان او را خواهند شناخت.
بروئر که از فضیلت‌های اخلاقی بسیاری همچون وفاداری و سخاوتمندی برخوردار است و نبوغ او در تشخیص بیماری زبانزد عام و خاص است، وظیفه‌ی ریشه‌یابی و مداوای مرض نیچه را برعهده می‌گیرد. اما پذیرش این درمان تنها از روی احساس وظیفه نیست، بلکه بروئر گمان می‌کند شاید با کمک این زن زیبا بتواند صحنه‌ی شلوغ نمایش‌پردازی ذهنش را از وجود زن زیبای دیگری به نام برتا خالی کند.
بروئرپروسه‌ی درمان نیچه را که شخصیتی مغرور، متکبر و آزاردهنده دارد، آغاز می‌کند و پس از تلاش‌های بسیار موفق می‌شود با ریشه‌یابی مشکلات نیچه، او را به گریه بیندازد.
کتاب حاضر روایتگر رویارویی خیالی برخی از مهم‌ترین چهره‌های دهه‌های پایانی قرن نوزدهم همچون فریدریش نیچه، یوزف بروئر و زیگموند فروید است که با فلسفه و روانکاوی همراه شده و تصویری از آن دوران به‌دست می‌دهد.