101 نکته ی فیلمنامه نویسی

فیلمنامه به مثابه نقشه
فیلمنامه را اغلب با نقشه‌ی ساختمان مقایسه می‌کنند که قیاس بجایی است. نقشه‌ی ساختمان، معرف تصوری است که در ذهن معمار شکل گرفته است. این نقشه، اطلاعات دقیقی را درباره‌ی ساختار، نسبت‌ها و مواد و مصالح ساختمان فراهم می‌کند و کارگران را قادر می‌سازد آنچه را معمار دیده ببینند و بسازند. بر همین سیاق، فیلمنامه معرف تصور فیلمنامه‌نویس است و به خواننده -و بعدا ،گروه سازنده‌ی فیلم- کمک می‌کند آنچه را نویسنده دیده، ببینند. در فیلم وکیل ها دساکر (نوشته‌ی ایتن و جوئل کوئن و سم ریمی)، تیم رابینز نقش آدمی دهاتی را بازی می‌کند که مصمم است در دهه ی ۱۹۴۰ در نیویورک، مدیر اجرایی موفقی بشود. او طرحی از اختراع جدید خود را به همه ارائه می‌کند. متأسفانه طرح او از دایره‌ی ساده‌ای که روی تکه‌ای کاغذ کشیده شده تجاوز نمی‌کند. در حالی که با هیجان لبخند می‌زند، توضیح می‌دهد «میدونید، برای بچه ها...!»اما کسی منظور او را درک نمی‌کند. هیئت مدیره‌ی صنایع هادساکر به عقل او شک می‌کنند. آنها درک نمی‌کنند که او هولاهوپ را اختراع کرده است؛ وسیله ای که تب آن به زودی تمام کشور را فرا خواهد گرفت. شخصیت تیم رابینز، در ذهن خود تصور دقیقی داشت اما طرح ابتدایی او قادر نبود آن تصور دقیق را به دیگران انتقال دهد. فیلمنامه در واقع فرصت شماست برای انتقال تصوری که در ذهن دارید. اگر تهیه‌کننده نتواند فیلم را در ذهن مجسم کند، هرگز فیلمنامه را نخواهد خرید.